122009

argonowanie stali.

Argonowanie jest to rodzaj obróbki pozapiecowej stali w której osuszony gaz przepuszcza się przez kształtkę porowatą w dnie kadzi lub lancą (jak w konwertorze) przez ciekłą stal. Pęcherzyki Ar mają te właściwość że potrafią absorbować na swej powierzchni pęcherzyki innych gazów jak wodór, tlen, azot a nawet mogą one wnikać do pęcherzyka argonu i z nim razem wypływać do żużla gdzie ulegają koagulacji. Także wtrącenia niemetaliczne YVN o dużej lepkości powierzclini absorbują się na powierzclini argonu i wypływają do żużla. Tak więc argon gaz szlachetny spełnia rolę oczyszczacza stali.

Argon jest mieszaniną izotopów:

-“Ar (99,600%)

^MAr (0,063%)

³⁶Ar (0,337%)

gęstość - 5=1,7839 kg/m³

Argon nie tworzy żadnych związków walencyjnych z wodą (Ar*6H>0) łączy się siłami Van der Waalsa.

Argon ma ogromne zastosowanie w technice głównie w metalurgii, spawalnictwie i wytwarzaniu półprzewodników i pokryć na stykach elektrotechnicznych a także w budownictwie (np. szyby hermetyczne). Argon otrzymujemy z powietrza ciekłego 12% azotu i 89% argonu i dopiero potem oczyszczamy ten argon.

Ilość wdmuchiwanego argonu do ciekłej stali za pomocą lancy lub przez kształtkę ceramiczną wynosi od 3-r4 tysięcy litrów na tonę stali i wówczas obniża się ilość wodoru z 2-r3ppm. Jeśli ilość dmuchanego argonu podniesiemy do 8-rlO tyś litrów na tonę stali wówczas ilość wodoru pozostaje na tym samym poziomie zaś azot nieznacznie tylko ubywa, tak więc argon nie jest lekarstwem na usuwanie azotu ze stali.

RYSUNEK 22

Sposób podawania lancą argonu jest piymitywny. Powszechnie stosuje się kadzie zatyczkowe z kształtką ceramiczną która filtruje i suszy jednocześnie argon.

RYSUNEK 23

24