123256

123256



(2)

u2


RS


AT


4 U2

R -K-d2 -|>A|


Ax


gdzie: d - oznacza średnicę pręta. W niniejszym ćwiczeniu używane są pręty o średnicy d = (10,0 ±0,1) mm Wykonanie i opracowanie ćwiczenia.

1.    Połączyć obwód w/g schematu ideowego (rys. 1).

2.    Napełnić naczynie kalorymetryczne wodą z lodem. Odczekać ok. 10 min. aż mieszanina osiągnie stan

równowagi termodynamicznej.

3.    Włączyć zasilanie grzałki, ustalając napięcie w zakresie (4 - 7 V).

4.    Miliwoltomierz podłączyć do zacisków (7; 0) i obserwować jego wskazania.

5.    Gdy układ osiągnie stan ustalony, zmierzyć napięcia na termoparach umieszczonych w różnych miejscach

pręta, przełączając zacisk mi li woltomierza z położenia 0 kolejno do położeń 1, 2, 3, ... 6 i zanotować wyniki w tabeli.

Tabela.. Wyniki pomiarów zależności temperatury pręta od odległości.

moc grzania

R = (2.2

±0,1) Q

Ui =

P.=

nr zacisku

1

2

3

4

5

6

napięcie [mV]

położenie x[mm]

temperatura T[°C1


1.    Wiedząc, że temiopary umieszczone są w jednakowych odległościach od siebie i równych (10 ±1) mm. ustalić

ich położenia.

2.    Wiedząc, że współczynnik kierunkowy nachylenia charakterystyki termopary wynosi 4 mV/K określić

temperatury w poszczególnych położeiuach i wpisać je do tabeli.

3.    Nanieść na wykres T = f(x) punkty pomiarowe zamieszczone w tabeli.

4.    Wyznaczyć analityczną zależność temperatury od odległości korzystając z metody najmniejszych

kwadratów:    T = A?x + B    (3)

10. Na podstawie uzyskanych wyników narysować zależność T(x) oraz nanieść prostokąty niepewności punktów pomiarowych. Przykładowy wykres przedstawia rys. 2.


Rys. 2.

11.    Obliczyć powierzchnie S przekroju poprzecznego pręta wiedząc, że jego promień r = (5,0 ±0,05)mm.

12.    Korzystając ze wzoru (2) obliczyć wartość współczynnika przewodnictwa cieplnego^ .

13.    Obliczyć niepewność pomiaru u(A) posługując się wzorem:


14.    Powtórzyć pomiary dla trzech różnych mocy zasilania grzałki i dla każdego z nich wyznaczyć A, i u(A,) dla (i

= I 2, 3).

15.    Przeanalizować otrzymane wyniki. Ocenić czy są zgodne w granicach niedokładności pomiaru.

16.    Sformułować wnioski. Tu należy określić źródła niedokładności pomiaru, przyczyny rozbieżności położeń

punktów pomiarowych od linii prostej

Pytania kontrolne.

1.    Wyjaśnić mechanizm przepływu ciepła.

2.    Czym charakteryzują się dobre, a czym złe przewodniki ciepła? Przykłady.

3.    Co rozumiemy pod pojęciem gradientu temperatury?

4.    Od czego zależy strumień ciepła?

5.    Co to jest termopara i w jaki sposób z jej pomocą można mietzyć temperaturę?

6.    Wyjaśnić metodę pomiaru współczynruka przewodnictwa cieplnego.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zarz Ryz Finans R13@1 13. Taksonomia modeli wyceny opcji 401 gdzie p oznacza średnią stopę wzrostu c
Image21 G(jco) gdzie ■ oznacza transformatę Fouriera
img213 (11.30) gdzie a oznacza przyjęty poziom istotności. Przy takim postępowaniu rozważany obiekt
gdzie:z = (x, M) oznacza argument zespolony (parę liczb) scentrowany i unormowany podobnie jak w prz
s128 129 128 Powyższy układ zapiszemy w postaci macierzowej AX = B, gdzie macierze .4, X i B są. pos
skan0008 (7) 16 W. KOLOS, L. PIELA gdzie C oznacza wykładnik orbitalny w orbitalach 2s i 2p, który m
page0184 174 S. DICK STEIN. gdzie r oznacza promień ziemi, odpowiadający punktowi powierzchni, oznac
page0227 223 blice powinowactwa« (Geoffroy, Guyton de Morveau, Bergmann)r gdzie oznaczone jest kolej
IMG?14 POSTAWY I ICN ZMIANA 8 1 gdzie P oznacza postawę wobec obiektu x; p. oznacza i-te przekonanie
Kolendowicz2 stąd AT = —qAx. Jeśli Ax zdąża do zera, to dT (11-17) ■    Jest to zwią
Slajd1(1) Zadanie 1. Funkcja produkcji dobra X w danym przedsiębiorstwie ma postać: q = 100(ATZ.)°‘5
s128 129 128 Powyższy układ zapiszemy w postaci macierzowej AX = B, gdzie macierze .4, X i B są. pos
13321 skrypt Liniowa rtiognoza SnnPMiOKWADRATOWA sygnałówstacjonarnych gdzie oznacza sprzężenie, za

więcej podobnych podstron