Znak to dostrzegalny układ rzeczy czy zjawisko spowodowane przez kogoś ze wzglę du na to, iż jakieś wyraźnie ustanowione czy zwyczajowo ukształtowane reguły nakazują wiązać z tym układem rzeczy c zjawiskiem myśli określonego typu.
Oznak a (objaw, symptom) jakiegoś stanu rzeczy czy zdarzenia to wszystko to, co współwystępując z owym stanem rzeczy czy zdarzeniem powoduje skierowanie nań czyjeś myśli, choć me istnieją inne reguły znaczeniowe, które by takie skierowanie myśli nakazywały.
Np. Dym jest oznaką ognia.
Substrat materialny znaku:
a) trwały ( napaś na materiale, znak drogowy; kamień graniczny),- znaki takie służą nie tylko do porozumiewania się, ale także do utrwalania treści myśli.
b) nietrwały (błysk światła, dźwięk mowy ludzkiej, sygnał gwazdkiem)
Język to system obejmujący wyznaczony przez pewaie reguły żbiór znaków słownych, znaków, z którymi odpowiednie reguł nakazują wiązać myśli określonego typu, a inne reguły określają dopuszczalny sposób wiązania tych znaków w wyrażę ma złożone.
Słownictwo to zasób słów mających w danym języku ustalone znaczenie. Ulega on ciągłemu rozszerzeniu. Np. słowa „wreekend”, „touch pad” czy „internet”.
Słownik to zbiór słów z danego języka, których macanie i na dana osoba, aj czynny - zasób słów, którymi dana osoba umiejętnie posługuje się w danym jęzj&u (np. „kot”)
bj bierny - zasób słów, które dana osoba rozumie, choć sima ich me używa (np. „om nibus”j
Metajęzyk to język wyższego stopnia, w którym formułuje się wypowiedzi o języku niższego stopnia.
Np. wyrażenie wjęzjku I stopnia: „Jan śpi”, wyrażenie w' metajęzyku „Piotr powiedział, że Jan śpi”.
Zdania ( w sensie logicznym) to takie wyrażenia, które głoszą iż tak i tak jest czy też tak i lak nie jest. W sensie gramatycznym zdaniami logicznymi są tylko zdania oznajmujące.
Np. Jan jesl adwokatem.
Zdanie to całkowicie samodzielna kategoria syntaktyczna języka opisowrego.
Nazwa to takie wyrażenie lub wyraz, które nadaje się na podmiot lub orzecznik oriccrcnia imiennego w udaniu. Np. Jan, adwokat, wiewiórka
Funktory lo lakic wyraiy 1 ub wyrażenia, które nie są zdaniami ani nazwami, lecz służą do wiązania jakichś wyrażę ń w wyrażę rua bardziej złożone.
l