System p oBtyc znv
„System polityczny1', panuje zgoda co do tego, że odnosi się ono do sfery władzy publicznej i obejmuje całokształt mechanizmów funkcjonujących w jej obszarze, lub szerzej; w tym, co określa się jako życie polityczne danego społeczeństwa.
system polityczny stanowi wyodrębnioną analitycznie całość o złożonej strukturze, umiejscowioną w wielowymiarowym otoczeniu, z którego czerpie informację i energię przetwarza ją i oddziałuje na to środowisko - również za pomocą informacji i energii.
Zgodnie z założeniami ogólnej teorii systemów powszechnie przyjmuje się,
że każdy system (wtym i polityczny) to całość składająca się czej pozostających w stanie
interakcji.
Dla D. Eastolna (1965) są nimi zachowania wiążące się z władzą a lokacją deficytowych dóbr lub ciężarów. System polityczny tworzą te interakcje, które powstają w procesie zmiany.
Interakcje które wpływają na użycie legitymowanego przymusu fizycznego składa się z roli a jednostki mogą doń wchodzić przez zmianę ról. Roli politycznej układ orientacja konkretnego aktora politycznego który określa uczestnictwo w procesie interakcji.
Kolejny sys. polit. przez T.Parsonsa obejmuje te interakcje które wiążą się z organizacją i mobilizowaniem zasobów/ dla urzeczywistniania celów 2biorowych, śtanowaącą funkcję przesądzając o wyodrębnieniu go spośród innych podsystemów społecznych.
Kluczem do zrozumienia tak zdefiniowanego systemu politycznego jest pojęcie interakcji, oznaczającej wzajemne,pow/tarzalne oddziaływanie na siebie co najmniej dwóch składników systemu społecznego.
Niezależnie od tego, które stanowisko przyjmiemy, jednym z centralnych założeń analizy systemowej jest to że system polityczny jest zdolny do rozwoju
przez ciągłe interakcje ze sw/yrn otoczęmem. Wyróżnia się przy tym dwie sfery otoczenia -ze wnętrzną(środow/isko międzynarodowe) oraz wew/nętrzną (środowisko narodowe)