124287

Ludzie łączą się w związki, ażeby poczuć się bezpieczniej i znaleźć dla siebie oparcie. Dobrane małżeństwo uzyskuje właśnie to podstawowe dla dobrego funkcjonowania uczucie - poczucie bezpieczeństwa. Dwie osoby łatwiej znajdują sposób na radzenie sobie z dziesiątkami obowiązków, jakie spadają na barki młodego człowieka. Mogą się nimi dzielić po równo. Albo obydwoje pracują zawodowo i w domu, albo też jedno zarabia, a drugie przejmuje inne obowiązki. Każde, małżeństwo na swój sposób dzieli się pracą, i każde rozwiązanie ma swoje plusy i minusy. Przede wszystkim jednak musi być dostosowane do osobowości obydwojga. Jakkolwiek by nie zostały podzielone zadania, muszą one służyć zapewnieniu materialnego bytu rodzinie.

Ludzie, którzy się kochają, starają się wzajemnie zrozumieć i szanować. Każdy człowiek potrzebuje miłości. Jeżeli znajduje ją w swoim związku, wówczas łatwiej mu dać i uzyskać poczucie bezpieczeństwa. Chętniej wówczas pracuje, bo wie, że czyni to nie tylko dla siebie, ale i drugiej osoby. I odwrotnie, człowiek darzący kogoś szacunkiem, stanowi dla niego oparcie, daje poczucie bezpieczeństwa. Jest lojalny w dzieleniu pracy i odpowiedzialności -staje się bliski, potrzebny, a przede wszystkim podtrzymuje uczucie.

Dwoje bliskich i kochających się osób w naturalny sposób pogłębia swój związek poprzez więź seksualną. Z tą stroną życia małżeńskiego wiąże się także decyzja o powołaniu na świat dziecka. Kiedy dzieci są już na świecie, do rodziny należy zapewnienie im bezwarunkowej miłości, poczucia bezpieczeństwa, bytu materialnego i tego, co w skrócie określa się jako wprowadzenie w kulturę. Każda rodzina odciska na swoich dzieciach niepowtarzalne piętno dające mu poczucie przynależności do pewnej grupy ludzi. Wpaja im określone zasady dotyczące współżycia, uczy, jaki jest świat: dobry, zły, jakimi rządzi się regułami. Przekazuje swój niepowtarzalny sposób spostrzegania ludzi, relacji między nimi, przyrody, historii, wartości. Sukcesem rodziny jest, gdy tak wychowane dziecko dobrze akceptuje się wśród ludzi, radzi sobie z rówieśnikami już od przedszkola, nawiązuje przyjaźnie, wie, czego chce i realizuje zadania pozytywnie oceniane przez społeczeństwo. Zakres adaptacji jest oczywiście szeroki, niektóre dzieci, zwłaszcza uzdolnione, sprawiają rodzicom i nauczycielom niemało kłopotów, ponieważ zachowują się nieszablonowo. Ale też później ich kariera zawodowa bywa nieszablonowa.

Człowiek zwykle myśli o rzeczach konkretnych. O tym, że gdzieś musi pójść, coś załatwić, zrobić, kupić. Czasami jednak myśli bardziej abstrakcyjnie,

2