•Wskaźnik PKB podobny jak w USA; po przyjęciu nowych członków do UE nastąpił wzrost jej potencjału gospodarczego; zdystansowała nawet Japonię (udział PKB świata: UE i USA 30%, Japonia 13%).
•Duże zróżnicowanie między państwami „starej” i „nowej” UE (chodzi o wkład wnoszony do PKB-> największy udział Niemcy, WB, Francja). Po rozszerzeniu z 2004 spadło nieco PKB na mieszkańca, bo nowe kraje zwiększyły potencjał demograficzny, ale zarazem prezentują niższy poziom rozwoju gospodarczego. Mimo to kraje UE zajmują czołowe lokaty w rankingu zamożności w skali globalnej.
•Wielki międzynarodowy potencjał gospodarki UE w kwestii handlu zagranicznego (jest to jeden z
zasadniczych komponentów unijnej polityki zewnętrznej). Wskaźniki importu i eksportu porównywalne z USA. Po 2004r. zmienił się procent udziału UE w eksporcie (statystycznie), gdyż dużo krajów, które do tej pory były krajami trzecimi i przyjmowały towary z UE stały się jej członkami, jednak nie spowodowało to załamania realnych rozmiarów wymiany gospodarczej z zagranicą - UE dalej czołową potęgą w handlu światowym, a jej potencjał w tym zakresie będzie się powiększał dzięki szybkiej dynamice rozwoju handlu zagranicznego państw „nowej” UE (duży wkład Polski).
•Pozytywną cechą charakterystyczną unijnego eksportu jest wysoki wskaźnik udziału w mm wysoko przetworzonych dóbr najwyższej jakości.
•Ważna pozycja UE na rynkach finansowych dzięki wspólnej walucie euro. Duży wkład w inwestycje zagraniczne inwestorów z państw należących do strefy euro.
•Dominacja sektora usług w gospodarce UE (głównie „stara” UE); struktura gospodarcza krajów „nowej”
UE mniej nowoczesna (np. duży wskaźnik rolnictwa w Polsce).
•Duża część koncernów światowych to firmy europejskie, to samo dotyczy największych banków i agencji ubezpieczeniowych. Największe koncerny budowlane to firmy europejskie, sukcesy także na rynkach telefonów komórkowych (Nokia), w dziedzinie chemii (B ASE) czy wśród koncernów żywieniowych (Nestle, Unilever). Także w sektorze produkcji samochodów wysoka lokata państw europejskich (zaraz za amerykańskimi) - Volksvagen, Fiat, Peugeot, Renault; Airbus jako konkurent dla amerykańskich i innych koncernów lotniczych.
•Podsumowując: potencjał międzynarodowy UE liczony wskaźnikami makroekonomicznymi porównywalny z potęgą USA (ogólny poziom PKB. nowoczesność i konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw, atuty wspólnej waluty euro). Mimo częściowego obniżenia niektórych wskaźników poprzez członkowstwo nowych krajów (obniżenie PKB na głowę mieszkańca) należy spodziewać się, że z czasem „nowe” kraje UE wnosząc swój potencjał i dynamizm zapewnią dalszy rozwój ekonomiczno-społeczny UE. UE dysponuje potężnymi instrumentami ekonomicznymi stwarzając szerokie możliwości ich wykorzystania na arenie międzynarodowej.
3. Potencjał polityczny
•Początkowo UE była projektem opierającym się na współpracy gospodarczej, jednak z czasem zaistniała potrzeba budowania wspólnoty politycznej. Konieczna współpraca państw członkowskich i oddanie pewnej części suwerenności na rzecz organów wspólnotowych.
•Potrzeba europejskiego demos , deficyt legitymizacji, niepowodzenie Traktatu Konstytucyjnego. UE posiada efektywnie działające instymcje wspólnotowe, w których państwa członkowskie posiadają reprezentację, jednak wciąż widać brak narodu europejskiego, niedostateczne poparcie i zaangażowanie społeczeństw europejskich (np. jeśli chodzi o głosowanie w wyborach do PE). Społeczeństwa chcą mniej hermetycznych instytucji UE, większej kontroli demokratycznej. Zarzuty o zbyt zbiurokratyzowaną stroknirę.