396945260

po 1925 r. administracja ta wchodziła, podobnie jak wcześniej, w skład ogólnej (zespolonej) administracji państwowej. Tworzyły ją istniejące do dziś następujące instancje:

I    instancja - władze administracji okręgu (Beńrkverwa\tungsbehórde), czyli starostwo (Bezirkhauptmannschaft),

II    instancja - gubernator landu (Landeshauptmann),

III    instancja - federalny minister rolnictwa i leśnictwa (Bundesminister fiir Land und Forstwirtschaft, obecnie: Bundesminister fiir Land - und Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft). Na każdym z wymienionych poziomów zatrudnieni byli i są urzędowi eksperci leśni. Na poziomie administracji starostwa tworzą oni okręgową (powiatową) inspekcję leśną (Bezirkforstinspektion), na poziomie landu landową inspekcję leśną (Landesforstinspektion), a w ministerstwie - odpowiednie referaty do spraw leśnictwa. Wymienione urzędy leśne uznaje się często i powszechnie za instancje państwowej administracji leśnej. To właśnie one prowadzą bezpośredni nadzór nad przestrzeganiem prawa leśnego w lasach wszystkich kategorii własności pod względem wylesień, zalesień, odnowień, powierzchni zrębów, minimalnego wieku rębności itd. Podstawowym instrumentem wyrażania ich woli są decyzje administracyjne, kierowane do adresata - właściciela/zarządcy lasów, który w razie potrzeby ma prawo odwołać się do wyższej instancji. Nie przysługuje odwołanie od decyzji ministra, można natomiast wnieść skargę do sądu administracyjnego (28)^z 2 Do zadali władzy publicznej (Hoheitsaufgaben) należą te zadania, które wykonuje samo państwo w interesie publicznym (społecznym) lub które są wykonywane pod jego bezpośrednią kontrolą, a w razie potrzeby pod przymusem państwowym (3). W historii leśnictwa taki zakres zadań należał do policji leśnej (Forstpolizei), rozumianej jako władza leśna (Forsthoheit), której zadania polegały na działaniu na rzecz utrzymania lasu i jego publicznych funkcji (3). W liberalno-rynkowym państwie zadania gospodarcze nie są przedmiotem działania władz państwowych lub mają bardzo ograniczony charakter. W krajach, w których państwo zajmuje znaczącą pozycję jako właściciel lasu. a jednocześnie las ma duże znaczenie publiczne, dochodzi do zbieżności gospodarczych i władczych zadań państwa - co na ogól zachodzi w gospodarce leśnej - i wtedy państwo ma tendencję do przekazania zadań władzy leśnej i zadań gospodarczych publicznej (państwowej) administracji leśnej. Wtedy urząd leśny (odpowiednik administracji państwowej) pełni równocześnie fimkcje zarządu (odpowiednik kierownictwa gospodarczego). W państwie liberalnym odchodzi się obecnie od tych rozwiązań, czego najbardziej wyrazistym przykładem jest leśnictwo niemieckie.

19