124388

AUTENTYZM [gr.]. kierunek poeL w poi. literaturze międzywojennej, zainicjowany przez S. Czernika, reprezentowany przez grupę poetów skupionych 1935-39 wokół mieś. D „Okolica Poetów"; propagował współcz. tematykę (zwł. wiejską), uznawał za przedmiot ujęcia poet. jedynie osobiste przeżycia twórcy, uwierzytelnione jego własnym doświadczeniem życiowym, wyrażone w sposób możliwie bezpośredni, nieskrępowany przez konwencje poei; autentyzm stał się jednym z ośr. krystalizacji nurtu wiejskiego w literaturze poi. XX w.

„OKOLICA POETÓW”, miesięcznik poeL, wyd. 1935-39 w Ostrzeszowie Wielkopolskim; organ ugrupowania poetów (S. Czernik — red, J.B. Ożóg, J. Pietrkiewicz, J.A. Frasik) realizujących program D autentyzmu; wśród współpracowników — J. Czechowicz, J. Przyboś.

Literatura faktu, termin wprowadziła krytyka literacka międzywojnia jako odmianę prozy narracyjnej lat 30.; współczesna literatura narracyjna o charakterze przede wszystkim dokumentamym (częściowo zbeletryzowana), której głównym celem jest wiarygodna relacja o autentycznych wydarzeniach, stosująca relację reporterską lub pamięuiikareką, charakterystyczną dla powieści środowiskowej. Współczesną literaturę faktu reprezentują utwory m.in. M. Wańkowicza \"Na tropach Smętka'", H. Krall \"Zdążyć przed Panem Bogiem'".