47312

INDYWIDUALNE PRZESŁANKI ZACH. PROSPOŁECZNYCH:

• osobowość altruistyczna - osobowość, którą charakteryzuje tend. do udzielania pomocy innym

-    można ją „wyrobić" u dzieci (zachęty do pomagania, modelowanie, nagrody z umiarem)

-    ale: wysokie wyniki na skali altruizmu w testach osobowości nie gwarantują jeszcze, że będziemy zawsze pomagać! (korel. między zach. altr. w odmiennych sytuacjach = 0,23)

• płeć:

-    uwarunk. kulturowe (J: rycerskość, heroizm, $: opieka, wych., tworzenie trwałych zw.)

-    faceci częściej pomagają w sytuacjach ekstremalnych, kobitki -długotrwałe pomaganie

• samopoczucie:

- ..czujesz się dobrze, czynisz dobrze" - dlaczego?

-    widzimy wtedy radosne strony życia (=> tend. do spostrzegania pozyt. cech u innych)

-    pomagając innym przedłużamy u siebie dobry nastrój (przypływ pozyt. uczuć)

-    dobry nastrój => większa koncentracja na sobie => dążenia, by zachowywać się zgodnie z własnymi wartościami, ideałami

- „czujesz się żle, czynisz dobrze":

-    poczucie winy zwiększa gotowość do pomocy innym (zbadano, że ludzie idący do kościoła częściej pomagają bezpośrednio przed spowiedzią ©)

-    hipoteza redukcji negatywnego stanu emocjonalnego (Cialdini) ludzie angażują się w pomoc dla innych, aby pozbyć się uczucia smutku i przygnębienia

(teoria wymiany społ. przez pomoc innym pomagamy sobie)

wady tej hipotezy - bierze ona pod uwagę tylko natychmiastowe zyski z pomagania

-    „pomaganiu towarzyszy altruistyczna aura mająca zdolność rozwiewania wszelkich smutków” /Aronson/

-    smutek prowadzi do zwiększenia pomagania tylko wtedy, gdy nie dostaliśmy wcześniej jakiejś innej nagrody poprawiającej nastrój