124525

Co więcej, możesz liczyć na to, że trzech na czterech dziennikarzy nie czytało twojej książki. Stąd pytania typu:

-    Opowiedz mi o twojej książce.

Odpowiadasz na to pytanie kilka razy i zaczyna ci się wydawać, że w limuzynie, którą jedziesz, zabrakło benzyny i sam pchasz ją pod górę.")

Prowadzący, a zarazem producent reżyser programu telewizyjnego, którego miałem być bohaterem, wymyślił sobie, że będzie mi towarzyszył z kamerą przez jeden dzień. Zapytałem, czy ma pojęcie, co robię, bo jeden dzień z mojego życia, jeśli akurat nie przeprowadzam wywiadu, jest równie fascynujący jak obserwowanie rosnącego bambusa. Zapytał, czy mogę mu podesłać trochę materiału. Mieszkał niedaleko mnie, więc zaproponowałem, żeby do mnie wpadł. Tym sposobem zorientuje się, co chciałby nakręcić, oszczędzi czas, a je chętnie dostarczę mu trochę materiałów, żeby się przygotował. Uznał, że to świetny pomysł, ale oczywiście nie pojawił się aż do dnia nagrania, a wtedy przez pół dnia zastanawiał się z kamerzystami, co nakręcić i gdzie. Gdy wreszcie byli gotowi, podszedł do mnie i stwierdził:

-    Słuchaj, nie miałem czasu się przygotować, więc będę zadawał ogólne pytania, a ty odpowiesz szczegółowo, dobrze?

Nie, nie dobrze. Jednak musiałem się zgodzić, bo miałem tylko jedną rzecz do wyboru -pokazać mu drzwi. Zdawałem sobie sprawę, że nie będzie to dobry materiał - bo niby jakim sposobem? Nie prowokował mnie, zdawał się na mnie, a gdy rozmówca przejmuje kontrolę nad wywiadem, rozmowa nigdy nie będzie równie interesująca jak wtedy, gdy kontrolę sprawuje prowadzący. Dobrze przygotowany prowadzący.

Jak kiedyś powiedział Nicholas Pileggi: "Najważniejsze, żebyś idąc na wywiad wiedział o rozmówcy tyle, że nie musiałbyś o nic pytać".

Do tego Barbara Walters: "Idąc na wywiad-rzekę, musisz wiedzieć jak najwięcej o rozmówcy, tyle, żeby wiedzieć, gdy kłamie, gdy coś ukrywa."

Według Thomasa Morgana największym błędem prowadzącego jest "nie przygotować się na tyle, by wiedzieć, na jakie pytania rozmówca musi odpowiedzieć".

Dianę Sawyer jednak nie udał się wywiad z Johnem U pdike'iem, bo była zbyt dobrze przygotowana: "Byłam pełna podziwu, a w takiej sytuacji lepiej nie przesadzać z przygotowaniami i zdać się na żywioł."

Dick Cavett także uważał, że "początkujący dziennikarz popełnia ten błąd, że przygotowuje się zbyt starannie, a potem panikuje, bo zbyt wiele tematów zostaje nieomówionych. Nie mogłem się na niczym skupić".

Gdy poczytasz opinie różnych dziennikarzy, przekonasz się, że nie ma jednego sposobu na dobre przygotowanie. 1 to prawda. Jednak wolę być przygotowany za dobrze niż nie przygotować się w ogóle. Gdy wiem, do czego zmierzam, nie denerwuję się i chętniej pozwalam sobie na dygresje.

Jak skłonić rozmówcę do szczerości: kiedy zapytać o lęki, traumy i afeiy finansowe Przygotowując się do wywiadu, często zauważysz, że twój rozmówca nie urodził się w czepku. Nawet najsławniejsi mieli ciężkie życie. Stracili kogoś bliskiego, padli ofiarą przemocy, widzieli pijanych, walczących rodziców, stracili pieniądze w piramidzie