wartością leżącą w skali wyznaczonej przez krańcową pewność (prawdopodobieństwo równe jedności) i krańcową (prawdopodobieństwo równe zero).
• Zespołu cech. W socjologii niepewność definiuje się jako pewien stan wynikający z tego, że nieokreśloność stała na początku procesu poznania i będzie stać na całej jego drodze. Pojęcie niepewności łączy się z przypadkowością, używa się go w znaczeniu: zawodność, wątpliwość w stosunku do czegoś lub kogoś. Niepewność wynika z rozbieżności między informacją niezbędną do rozwiązania zadania i podjęcia decyzji a informacja posiadaną.1
Niepewność dotyczy przyszłego przebiegu zdarzeń. Działalność banków w znacznej części opiera się na przewidywaniu przyszłości. Udzielając pożyczki (kredytu) bank przewiduje, że dłużnik spłaci ją w ustalonym terminie, podobne przewidywanie towarzyszy zakupowi przez bank papieru wartościowego (np. bonu czy obligacji), wystawionego przez jakiegoś emitenta. Lokują swoje środki pieniężne na rachunku depozytowym w innym banku, bank depozytariusz przewiduje, że będzie je mógł wycofać albo w każdej chwili, albo po upływie określonego terminu, w zależności od warunków lokaty itp. Te przewidywania banku mogą nie sprawdzić się: dłużnik może nie spłacić pożyczki w ustalonym terminie, emitent obligacji może zalegać z terminowym jej wykupem a bank przyjmujący lokatę także może popaść w zwłokę w jej terminowym zwrocie. Tak więc zawsze istnieje pewna doza niepewności co do tego, czy przewidywania banku co do przyszłego przebiegu zjawisk gospodarczych potwierdzą się w rzeczywistości, czy też nie, i ta niepewność jest przyczyną ryzyka bankowego.2
Sama jednak niepewność co do przyszłego przebiegu zjawisk nie wystarczy do tego, ażeby tyzyko bankowe wystąpiło w rzeczywistości. Ryzyko bankowe zachodzi tylko wtedy, gdy odmienny od przewidywanego przebieg
2
■'Tamże, s. 82.
Z. Zawadzka. Ryzyko bankowe, Poliex, Warszawa 1995, s. 4.