49289

Rozwoju socjologii graba

•    Prawoznawstwo drugiej połowy XIX wieku pomijało całkowicie problematykę socjologiczną za sprawą panującego wtedy kierunku pozytywizmu prawniczego. Pozytywizm prawniczy ograniczał badania prawoznawstwa do dziedziny dogmatyki prawa, przedmiotem nauki prawa były tylko teksty prawa pozytywnego.

Dopiero w XX wieku rozwój socjologii i psychologii przyczynił się do zainteresowań prawem jako zjawiskiem społecznym i psycliicznym. Obalono tezę, że prawo istnieje tylko w tekstach i zaczęto dostrzegać potrzebę dostosowywania prawa do zmieniającej się rzeczywistości społecznej.

Do rozwoju socjologii prawa przyczyniła się szkoła wolnego prawa oraz szkoła uppsalska, a w Stanach Zjednoczonych realizm prawny i jurysprudencja socjologiczna.

•    Szkoła wolnego prawa - odwoływała się do żywego prawa, kształtującego się w społeczeństwie niezależnie od ustaw, i postulowała swobodę orzekania na podstawie badania tego prawa (żywe prawo miało wypełniać luki w prawie pozytywnym).

•    Głównym teoretykiem tego kierunku był Eugcn Ehrlich. Ehrlich był profesorem prawa rzymskiego na Uniwersytecie w Czemiowcach w monarchii Austro-Węgierskiej.

Materiał prawny w społeczeństwie dzieli się na trzy warstwy; a) prawo społeczne -stanowiące pierwotną warstwę, obejmujące kształtujące się samodzielnie indywidualne porządki organizacyjne związków społecznych takich jak rodzina, naród czy gmina; prawo to ma charakter norm konkretnych, powstaje bezpośrednio ze zwyczaju, panowania, posiadania i oświadczenia woli,

b)    prawo prawnicze - jest tworem prawników jako organów społeczeństwa; główną funkcją tego prawa jest autorytatywne rozstrzyganie konfliktów i przywracanie porządku społecznego; jest prawem wtórnym, przekształceniem prawa społecznego w ujednolicone abstrakcyjno-generalne zdania prawne,

c)    prawo państwowe - jest prawem centralistycznym, przymusowym porządkiem organizacyjnym państwa jako nadrzędnego związku społecznego. Między poszczególnymi rodzajami prawa zachodzą współzależności.

Według Ehrlicha nie całe prawo zawiera się w kodeksach i ustawach tworzonych przez państwo. Znaczna część prawa powstaje spontanicznie w samym społeczeństwie w formie stosunków własności, związków rodzinnych i małżeńskich, porządków dziedziczenia. Ludzie pozostają ze sobą w wielu stosunkach prawnych nie stykając się z sądami.

Ehrlich stworzył dwie doniosłe dla socjologii prawa teorie: a) teorię prawa żywego -prawo żywe realnie funkcjonuje w zachowaniach grup i zbiorowości społecznych, modyfikuje pozytywne i wywiera wpływ na sposób jego stosowania w sadownictwie, prawo żywe jest całością wciąż zmieniającej się rzeczywistości prawnej, w której prawo społeczne ulega przeobrażeniu w reakcji na prawo prawnicze i prawo państwowe, b) teorię wolnego prawa - twórcza rola sędziego w orzecznictwie, podważa zasadę iż sędzia jest tylko ustami ustawy.

• Szkoła uppsalska - (Axel Hagerstrom) zajmowała się zagadnieniami teoretycznymi, przeciwstawiała się pozytywizmowi prawniczemu, głosiła realistyczną naukę o prawie jako maszynerii prawnej państwowego przymusu.