28
Por. E. Stachurski, Fleksja Adolfa Dygasińskiego na tle polszczyzny drugiej połowy XIX wieku, Wrocław 1980, s. 43.
29 •
J. Kamocka, Zasady poprawnego pisania w przykładach, Warszawa 1879, s. 166-169.
50 A. G. Bem, Jak mówić popolsku [i] czyli gramatyka polska w zarysie popularnym, Warszawa 1889, s. 249.
■^L. Szczerbowicz-Wieczór, 0 skażeniu... op. cit., s. 93, podkr. aut.
^ Baczność!, "Język Polski" XXVII, 1947, nr 2, s. 63.
33 *
Por. na ten temat: H. Misz, Szyk "się" w dzisiejszej polszczyźnie pisanej, "Język Polski" LXVI, 1966, nr 2, s. 102-110; T. Rittel, Niektóre problemy redundancji i szyku enklityk w języku polskim, "Język Polski" LII, 1972, s. 89-98; T. Z. Orłoś, 0 szyku polskiego "się" czeskiego "se", "Język Polski" LVI, 1976, s. 36-44.
^ Por. W. Dawid, Krótka gramatyka polska, wyd. 5 pomnóż. i popr. Warszawa 1882, s. 124.
55 F. Maks. MO 11 er, Wykłady o umiejętności języka,
przetłomaczył na język polski za upoważnieniem autora Adolf Dygasiński, T. I, Kraków 1874, s. 62.
Wł. Kupiszewski, Uwagi o języku "Kronik" Bolesława Prusa, "Przegląd Humanistyczny" 1983, nr 9/10, s. 174.
37
Por. H. Rybicka, Z zagadnień szyku wyrazów w języku staropolskim, "Poradnik Językowy" 1958, nr 4-5; G. Gaert-ner, op. cit.; M. Podgórski, Uwagi o szyku przydawki przymiotnej i dopełniaczowej w języku artystycznym Słowackiego na podstawie liryki z lat 1825-18*1, "Roczniki Humanistyczne", T. XIV, 1966, z. 1, s. 81-111; J. Sankowska, Szyk przymiotników we współczesnej polszczyźnie, "Roczniki Humanistyczne", T. XI, 1962, s. 41-84; Wł. Śliwiński,
W poszukiwaniu metody opisu szyku wyrazów w grupach nominalnych dzisiejszej polszczyzny pisanej, "Pamiętnik Literacki" 1982, z. 1/2, s. 145-166; A. 0. Kryłova, S. A. Chavro-nina, Poriadok słov v russkom jazykie, izd. 2, Moskva 1984; B. Krucka, Problem szyku wyrazów w języku polskim, "Siuletym PTJ" XXXIX, 1982, s. 109-124.
38
A. G. Bem, op. cit., s. 257, podkr. aut.
39
A. Krasnowolski, Składnia języka polskiego (mniejsza), Warszawa 1898, s. 70.
196