6
Zgodnie z TL przesunięcie y jest jednakowe we wszystkich układach w przypadku, gdy ruch układu S: względem Si odbywa się wzdłuż osi "x -ów".
At - zależy od układu odniesienia => VY zależy od układu odniesienia Jeżeli mierzymy czas własny w S2 to wszyscy obserwatorzy wyznaczają jednakową jego wartość :
At = At V[1-(V / c)2]
Ay / At = (Ay / At)(At / At) = (Ay / At) (1 / V[1 - (V / c):] = VY / V[1 -(V/c):] p = moV / V[1 - (V / c)3]
Tak zdefiniowany pęd prowadzi do zasady zacliowania pędu, która będzie słuszna w dowolnym układzie odniesienia, który różni się od będącego w spoczynku o stałą prędkość poruszania się V skierowaną wzdłuż osi "x -ów".
1. ) Pęd relat\M ist\ cznv.
! p = m«V / V[1 - (V / c)*| (1)
ino - masa spoczynkowa
Od prędkości (V / c) > 0,2 masę należy traktować relatywistycznie, tzn. uznać, że zależy ona od prędkości Relatywistyczny wzrost masy potwierdzono eksperymentalnie (przyspieszenie elektronu w synchrotronie).
2. ) Silą refatowtito-ęzna,
F = dp / dt = (d / dt)(m V) = V (dm / dt) + m (dV / dt) (2)
F(FX, 0, 0) =>V(VX, 0, 0)
Fx = Vx (d /dt) [m0 / V[1 - (Vx / c)2] + m (dVx /dt) (3)
Fx = X3 mo (dVx / dt)
Fx = X3moax (4)
! F = m0 a (2a)
3. ) Energia kweh czna (El).
Z: F || dr
Ek = / (o/> F dr = J (Oj) F dr
Ek = 1 (oj)(mo / {1 - [ (V /c)2]^}(dV /dt)dr ; dr = V dt
Ek = 1 (0j)(mo / {1 - [ (V /c)2]M} V dV (5)
Po scałkowaniu :
EK = m0c2/V[l -(V/c)2] -m0c2 (5a) ; m = m0/ V[1 - (V/c)2]
! EK = mc2-m0c2 (6)
Przejście z relatywistycznej do znanej klasycznej nastąpi poprzez rozwinięcie w szereg (6) : Ek = mo c2 / {[1 - (V / c)2]’,/2 - 1} (6a)
x = [-(V/c)2]
Będziemy (6a) rozwijać wokół "x" korzystając ze wzorów dotyczących rozwinięcia w szereg wielomianu :
(1 +x)m= 1 łmx + m(m - l)x2/2! + ... +m(m - l)...(m - n+ l)n xn /n! x « 1 f(- (V / c)2) = [1 - (V / c)2]'l/2 f(x) = (l +x)
f(x) = 1 - (x / 2) + ... - resztę można pominąć, bo jest bardzo mała Czyli dla (6a) :
Ek = m0 c2 / {[1 + (1 / 2)(V / c)2] - 1}
Ek = (1 / 2)m o V2
(7)