rzeczywisty, musimy znaleźć odpowiedź na pytanie skąd się on wziął i ocenić jego znaczenie. Do tego potrzebne są informacje, które otrzymujemy w rezultacie zinterpretowania tzw. „surowych danych”. Ten sam problem może być przez różne osoby rozmaicie postrzegany, co wynika z preferowanych wartości i doświadczenia życiowego. Kierownicy rożnych specjalizacji i o odmiennym doświadczeniu zawodowym, pracujący w jednejfirmie, lecz w różnych jej działach, mogą inaczej definiować ten sam problem. Pojawia się więc zjawisko subiektywizmu ocen.
Źródłami problemów są: brak doświadczenia i niepotwierdzanie się dotychczasowych doświadczeń, uzyskiwanie przez konkurentów lepszych wyników, pojawienie się informacji z innych niż dotychczasowe źródeł (innych kanałów informacyjnych - kierownik dowiaduje się o czymś nieoficjalnie, przypadkowo lub nieprzypadkowo).
Badania epmiryczne wykazały, że istnieją cztery rodzaje błędów w ocenie problemów:
^ wadliwe kojarzenie;
^ błędne oczekiwanie zdarzeń;
^ nieprzyj mowa nie do w iadomości zdarzeń nieoczekiw anych;
S wadliwa samoocena bagatelizowanie i ukrywanie błędnych decyzji podjętych w
przeszłości.
Na pierwszy etap procesu rozw iązywania problemów i podejmowania decyzji
składają się:
1. Kryteria oceny problemu:
• wartość kadry kierowniczej;
• kwalifikacje kadry kierowniczej - wiedza, doświadczenie.
2. Analiza przyczyn pow stania problemu:
• nowa sytuacja;
• lepsze wyniki konkurentów;
• odchylenie od planu;
• nowe informacje.
3. Identyfikacja:
• „wyszukiwanie” problemów;
• „wyszukiwanie” szans - zapobieganie problemom.
4. Dekompozycja - wstępne mentalne rozwiązanie problemu za pomocą metody
dialektycznej:
• określenie możliwych rozwiązań;
• rozwiązanie problemu i zaprzeczenie mu - lista kontrzałożeń;
• ustalenie sposobu rozwiązania „przeciwstawnego”;
• porównanie wyników w oparciu o ustalone kryteria.
5. Ocena elementów problemu.