49927

, ze przypływ i odpływ w oceanie jest wynikiem prawa ciezenia , które głosi, ze dwa ciała przyciągające się wzajemnie z siła proporconalana do masy i odwrotnie proporconalana do kwadratu ich odległości twierdzeniem tym Newton dał podstawy statycznej teorii plywow„jednak Newtona twierdzenie nie sprawdziło się w wszystkich portach ponieważ zapomniał on uwzględnić to iż kula ziemska nie jest pokryta powłoka wodna o dalej głębokości. Następnie prace Leonarda Eklera i Daniela Bemoulliego orozwinely statyczna teorie pływów opierając si ena zasadzie równości dwóch potencjałów pola sil pływotwórczych pływotwórczych potencjału pola sil dla ciekzosci jednak i to nie dlao odp na pytanie dotyczące rozmiarów pływowo w rożnych obszarach kuli ziemskiej. nstcpnym etapem było opublikowanie prac dotyczących mechaniki nieba , gdzie te zjawisko było rozpatrzone jako zjawisko dynamiczne Podstawowa koncepcja lapclacea uzaleznaijaca okres i amplitudę fali wymuszonej od parametrów sil równaniami hydrodynamiki była przyjmowana była przejmowana prze następnych badaczy. Następna teoria jest teoria kanałowa pływów opracowana 1842 r, przez g,Airego, autor ten rozpatrywał plewy jako system rozprzestrzeniających się fsal długich w wyidealizowanym wąskich kanałach opasujacyh całość lub czesc kuli ziemskiej wzdłuż dowolnego równoleżnika luz południka.,,w 1869 r. William tłiomas przekształcił wyrażenie potencjału sil pływotwórczych księżyc ai słońca w szereg okresowych składowych lecz jego uczeń w 1883-1886 udoskonalił i przedstawił w formie stosowanej obecnie.

Pływy - powstawanie, opis i parametry

M.H.W.S. MunHigh Wat*i Spr-gi iradr attystkanadasyzywui MHM/ f.Vjn Hgh iredniaiM/icfcaModa

				\
			a	1
		ft> 2 v ■, *	* i	* | 1_
/ ! '	L \

Kina

MH.W.N. Mc dr HighWdtc' Ucapi śrMrianytd<a *oda Radaru om

M LW N Mwn L«v. Watw FJeapt średnia nrifcd    Ja kwa duka om j

M LW Maan Lor. W*»r irMna nsha iMDda

MLW/S MearLow Waler Spr«p

średnia rska mc da cyrycijra C J> Chan Datum - Zero mapy

Parametry pływu