50610

Daukantas i Joseph Frank - syn Johanna). W okresie tym na uczelni studiowało też dwóch najbardziej znanych polskich poetów romantycznych: Adam Mickiewicz i Juliusz Słowacki.

Po stłumieniu powstania listopadowego car Mikołaj I nakazał całkowitą likwidację uczelni, jako karę za udział wielu uczonych i studentów w powstaniu.

Uczelnia została ponownie odtworzona dopiero w 1919 r. Uzyskała wtedy nazwę Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie. Językiem wykładowym w okresie międzywojennym był wyłącznie polski, a uczelnia była przez Polaków traktowana jako ostoja polskości na tych terenach, zaś przez Litwinów jako czynnik polonizacji Litwy. W okresie międzywojennym uczelnia nie odzyskała dawnej świetności. Jednym z najlepszych wydziałów była filologia polska, w cieniu której powstała grupa poetycka Żagaryści. do której m in. należał Czesław Miłosz. Na wydziale historii kształcił się wówczas Paweł Jasienica a wykładał Feliks Konieczny.

Po 1939 r. uczehua wraz całym Wilnem przeszła na krótko pod władzę Republiki Litewskiej. Zmieniono w tym czasie jej nazwę na Vilmaus Universitetas i wprowadzono po raz pierwszy litewski jako oficjabiy język wy kładowy, choć z braku własnych kadr pozostawiono na stanowiskach wielu polskich profesorów, którzy prowadzili zajęcia nadal po polsku. Po zajęciu Litwy przez ZSRR z uczelni usuwano powoli większość "reakcyjnych" profesorów Polaków i Litwinów i zaprowadzano na niej nowe "radzieckie" porządki. W trakcie okupacji liitlerowskiej uczehua została ponownie całkowicie zlikwidowana.

Jesienią 1944 wznowiono działahiość. Uczehua stała się prowincjonalnym uniwersytetem, z językiem wykładowym rosyjskim i nielicznymi wykładami po litewsku (głównie na wydziale filologii litewskiej). W okresie tym jednak uczelnia rozrosła się do rozmiarów prawdziwego uniwersytem z kompletem wydziałów, na których kształciło się ponad 5000 studentów. W 1990 r. po odzyskaniu przez Litwę niepodległości, uczelni przywrócono jej nazwę z krótkiego okresu lat 1939-1941, a oficjalnym językiem wykładowym po raz drugi w historii stał się litewski. Tradycje Uniwersytetu Stefana Batorego kontynuuje dziś Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, współtworzony przez profesorów tej uczelni. Do Toninia trafiła też część pamiątek po Uniwersytecie Stefana Batorego.

Rektorzy

•    1919-1921 Michał Marian Siedlecki

•    1921-1922 Wiktor Staniewicz

•    1922-1924 Alfons Parczewski

•    1924-1925 Władysław Dziewulski

•    1925-1927 Marian Zdziechowski

•    1928-1930 Czesław Falkowski

•    1937-1939ks. Aleksander Woycicki (Wóycicki)

•    1939-1945 Stefan Ehrenkreutz

Pytanie 10. Co to jest Veniam I.egendi i jak można było je uzyskać w Krakowie

Veniam legend ii (z łac.) - prawo do prowadzenia wykładów przez niesamodzielnych pracowników naukowych ze stopniem doktora lub ewentualnie z tytułem zawodowym magistra. Nadawane jest na podstawie decyzji Rady Wydziału (ewentualnie innej jednostki organizacyjnej), z reguły na czas określony. Samodzielni pracownicy nauki z mocy ustawy posiadają prawo wykładania, a dodatkowo obowiązek kształcenia kadiy naukowej (czyli doktorantów).

3 etapy:

1. rozprawa habilitacyjna

2. dyskusja habilitacyjna

3. wyklad hab.

Zatwierdzić musiał senat akademicki i ministerstwo WRiOP Jeśh w ciągu roku nie wykładał tracił prawo do tytułu musieli składać ślubowanie

Pytanie 11. Jakie problemy i dlaczego spotkały Kota na UJ?

Stanisław Kot otrzymał stopień doktora w dziedzinie historii literamry na Uniwersytecie Lwowskim. W 1910 przeniósł się na UJ. W 1919r złożył podanie o wszczęcie przewodu habilitacyjnego. Rada Wydziału Filozoficznego odrzuciła podanie, stawiając votum separatum z propozycją by Kot złożył krytykę swej działalności w czasie I wojny światowej oraz orzeczenie przynależności politycznej. Kot odmówił kategorycznie w dość odważnym w słowach liście. Reakcja Rady była zaskakująca -przyjęto wniosek i rozpoczęto proces habilitacyjny. 1920r Kot otrzymał prawo do prowadzenia wykładów.

Pytanie 12. Omów zjawisko numerus dausus.

Numerus Clausus - zasada przyjmowania określonej liczby młodzieży na i rok studiów. Kojarzy się z niedopuszczeniem do nauki studentów pochodzenia żydowskiego, w różnym stopniu dotyczyło kobiet.

numrrus dausus - niedopuszczenie do nauki studentów pochodzenia żydowskiego. Wprowadzony został na medycynie, ale tylko w odniesieniu do pierwszego roku studiów, a na wyższych już nie obowiązywał. Okazało się tymczasem, że nieprzyjęci z tego powodu na pierwszy rok jechali na studia za granicę, po czym wracali do Polski i na drugi rok byli przyjmowani już bez jakiclikolwiek ograniczeń. Przeciwko temu właśnie studenci protestowali, bo numerus clausus na pierwszym roku niczego nie rozwiązywał

Pytanie 13. Czym różniła się profesura zwyczajna od nadzwyczajnej i honorowej?

Grono nauczycielskie UJ składało się m. in. z prof. zwyczajnych, nadzwyczajnych i honorowych. Profesor zwyczajny był wyższy stopniem naukowym niż profesor nadzwyczajny. Powoływał ich Prezydent RP na wniosek rady wydziału (wniosek przyjęty przez senat akademicki i zatwierdzony przez ministra Rady Wyznali Religijnych i Oświecenia Publicznego). Rada dokonywała wyboru.