50749

żadnym razie nie można jednoznacznie zakwalifikować jako konsekwencji dezorganizującej gnipę. Jeśli jednakże w zderzeniu z określonym typem kultury ograniczenie niezależności zacznie wywoływać procesy deindywidualizacji. wówczas można powiedzieć, że proces dezorganizacji grupy i jej struktury został zapoczątkowany.

Poziom nasycenia informacyjnego pozycji w strukturze komunikowania się

Nasycenie informacyjne pozycji w strukturze hrb strukniry jako całości związane jest z ilością informacji, jakie dana pozycja lub struktura winny przetworzyć w celu rozwiązania zadania.

W różnorodnych badaniach analizowano przede wszystkim dwa typy nasycenia:

- nasycenie kanałami komunikacyjnymi, to jest liczbę kanałów komunikacyjnych, z którymi dana pozycja ma do czynienia

• nasycenie jednostkami informacji, które zdefiniowano jako liczbę przekazów, z jaką dana pozycja musi sobie poradzić

Zarówno niezależność jak i nasycenie są pierwotnymi determinantami grupowymi wyjaśniającymi fenomen słabszej efektywności struktur scentralizowanych w przypadku rozwiązywania zadania złożonego.

Otóż osoby zajmujące pozycje peryferyjne w stnikturach scentralizowanych dysponują ograniczoną wolnością w działaniu z powodu niskiego stopnia niezależności, podczas gdy osoby zajmujące pozycje centralne dysponują wysokim stopniem niezależności. stąd też mają duży margines wobiości. Inaczej rzecz wygląda w strukturach zdecentralizowanych, w których stopień niezależności jest wysoki i każdy z członków takiej grupy dysponuje dużym zakresem wolności. Złożoność zadania nie ma wpływu na stopień niezależności, aczkolwiek odwrotna zależność jest wyraźna.

Tymczasem nasycenie jest częściowo związane z liczbą kanałów komunikacyjnych dostępnych dla każdej pozycji. W tej symacji pozycja centralna w strukturze scentralizowanej jest bardziej podatna na nasycenie niż jakakolwiek dowolna pozycja w strukturze zdecentralizowanej.

Gdy struktura scentralizowana ma do czynienia ze złożonym zadaniem, wówczas wzrastają wyraźnie wymagania, jakim musi sprostać osoba zajmująca pozycję centralną i w konsekwencji łatwo może dojść do przesycenia lub nawet zablokowania struktury Zatem w małych grupach struktury komunikowania się cechuje następująca ogólna prawidłowość: prawdopodobieństwo, iż struktura ulegnie przesyceniu, jest większe przy złożonych niż przy prostych zadaniach oraz większe dla scentralizowanych niż zdecentralizowanych układów.

Ogólne prawidłowości działania struktur komunikowaiua się:

1. Struktury zdecentralizowane cechują się wyższym stopniem niezależności w stosunku do struknir scentralizowanych, bez względu na rodzaj zadania.

2 Jeśli grupa rozwiązuje tak zwane zadanie proste, wówczas nasycenie będzie mniejsze w strukturach scentralizowanych niż zdecentralizowanych.

3. Jeśli gnipa rozwiązuje zadanie złożone, wówczas nasyceiue będzie większe w strukturach scentralizowanych tuż zdecentralizowanych.

4 Grupę działającą w ramach zdecentralizowanych struktur komunikowania się będzie cechować wyższy poziom satysfakcji.

5.    Niezależnie od rodzaju zadania i typu struktury, im bardziej centralna jest pozycja danej jednostki, tym wyższy poziom jej satysfakcji.

6.    Efektywność struktur komunikowania się (a w konsekwencji grup działających w ramach danego typu struktury) jest uzależniona od stopnia scentralizowania i typu zadania w następujący sposób:

a)    jeśli zadanie jest proste, bardziej efektywna będzie struktura scentralizowana

b)    jeśli zadanie jest złożone, struktura zdecentralizowana będzie bardziej efektywna niż struktura scentralizowana

Wpływ zmiennych pouadjednostkowych na sposób działania struknir komunikowania się

Wielkość gnąjy a procesy komunikowania się w grupie

Badania nad strukturami komimikowania się wskazują że wzrostowi wielkości struktury towarzyszy spadek tuezależności każdego członka. Jest tak dlatego, bo. jeśli tuezależność jednostki zajmującej określoną pozycję w grupie odnosi się z jednej strony głównie do dostępu do informacji, z drugiej zaś do stopnia podporządkowania się lub uzależnienia pod tym względem innych osób w grupie, to im większa grupa, tym więcej pozycji dysponujących cząstkowymi informacjami lub. przynajmniej, tym więcej pozycji, z którymi należy wejść w interakcje w celu skompletowania informacji niezbędnej do rozwiązania zadania gntpowego. Spadek niezależności jednostki w grupie o większej liczbie pozycji w strukturze wynika takżę z tego. iż obecność dodatkowych pozycji - jak pisze Shaw - ogranicza do pewnego stopnia wolność jej działania.