WYKŁADNIA FUNKCJONALNA
- obejmuje wszystkie dyrektywy, które odwołują się do kontekstu poza językowego _ normy moralne, cele polityczne,
intencje prawodawcy, etc, _ niespójne, często sprzeczne z sobą, szereg różnych dyrektyw wykładni.
- subsydiarny (posiłkowy) charakter do wykładni językowej
- stwarza możliwości do nadużyć _ należy stosować z rozwagą i ostrożnością Główne metody wykładni funkcjonalnej:
- wykładnia celowościowa (teleologiczna) - odwołuje się do ratio legis (sensu ustawy)
- zwykle cele są w preambule.
- wykładnia statyczna - przepis ma jedno stałe, trwałe i niezmienne znaczenie i jest ono niezależne od dokonujących
się zmian. Pojęcia nie mogą zmieniać się w czasie.
- wykładnia dynamiczna - znaczenie przepisu ulega zmianom w czasie. Interpretator jest zobowiązany do
reinterpretacji pod wypływem rozwoju technologicznego:
- np. pojęcie broni, a konwencja haska z 1907
- np. pojęcie rodziny-jaki to związek? Tylko hetro, czy też homo?
- wykładnia subiektywna - zgodna z wolą historycznego prawodawcy.
- wykładnia obiektywna - zgodna z wolą aktualnego prawodawcy.
- SN: przepisy komunistyczne nie mogą być interpretowane zgodnie z wolą komunistycznego prawodawcy
- im starsze przepisy tym większego znaczenie nabiera wykładnia obiektywna
- wykładnia intencjonalna - odwołanie do woli prawodawcy. Obecne jej znaczenie maleje, bo trudno ją
zidentyfikować (np. „wola sejmu" - metafora)
- argument pragmatyczny (konsekwencjonalistyczny):
- przy interpretacji przepisu bierzemy pod uwagę skutki jakie ona wywoła i dążymy do wyboru interpretacji,
która przynosi najbardziej pozytywne skutki.
- gdy nie d się przewidzieć skutków, to nie stosujemy interpretacji
- argumentum ad absurdum
-odrzucić to co niezgodne ze zdrowym rozsądkiem -wykładnia komparatystyczna (porównawcza)
- orzecznictwo obcych sądowi doktryny (niemiecka, francuska, angielska, USA)
- obowiązek od momentu przystąpienia do UE