51493

postępowanie dowodowe    jednak zarządzić oddzielną    także nie żądał

-    pozwany może żądać zwrotu    rozprawę co do pozwu    przeprowadzenia

kosztów sądowych od powoda,    głównego i wzajemnego    rozprawy pod swoją

jeśli nie dal powodów do    - może wydać wyrok    nieobecność oraz nie

wytoczenia sprawy i uznał    częściowy, jeśli roszczenie    składał żadnych wyjaśnień

powództw^ro przy pierwszej    z głównego albo    - możliwość zawieszenia

czynności    wzajemnego będzie    postępowania

-    sąd nadaje z urzędu rygor    dojrzale do rozstrzygnięcia    Jeśli na rozprawę nie stawi

natychmiastowej wykonalności    i jego oddzielne    się również powód który

wyrokowi opartemu na uznaniu    rozstrzygnięcie będzie    nie zażądał rozpoznania

-    w sprawach o rozwód lub    możliwe    sprawy pod swoją

separację gdy małżonkowie nie    nieobecność

mają wspólnych małoletnich

dzieci sąd może ograniczyć postępowanie dowodowe do przesłuchania stron

MILCZENIE W TRAKCIE PROCESU

-    możliwość uznania za przyznane faktów przytoczonych przez powoda i wydania na tej podstawie wyroku końcowego

-    gdy pozwany nic wypowie się co do twierdzeń powoda o faktach

MATERIALNE

SKUTKI

-    zawieszenie postępowania, gdy na rozprawę nie stawi się również powód

-    wydanie wyroku zaocznego gdy zachodzą warunki z art. 339

-    zrzeczenie się pozw anego możliwości korzystania z zarzutu przedawnienia (art. 117

§2)

-    uznanie roszczenia niewymagalnego oznacza zawarcie umowy o jego natychmiastowy wykonalność

(art! 213 §2)

-    uznanie powództwa o rozwód wytoczonego przez małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia oznacza wyrażenie przez pozwanego zgody na rozwód SN z 29.01.1998 samo milczenie jednej ze stron co do twierdzeń strony przeciwnej nie może stanowić podstawy do uznania faktów za przyznane. To zebrany w sprawie materiał dowodowy, przy uwzględnieniu cliarakteru i przedmiotu postępowania decyduje o tym, czy można zastosować art. 230 kpc.

SN z 17. 02.1975 niewypowiedzenie się jednej strony co do twierdzeń strony przeciwnej nie może samo przez się stanowić podstawy do uznania faktów^r za przyznane. Zarówno art. 229, 230 muszą być interpretowane i stosowane z uwzględnieniem przepisu art. 3 § 2 kpc, a więc