były potrzeby banków komercyjnych związane z zarządzaniem pulą pożyczek i utrzymywaniem wymaganych przez regulatorów poziomów' adekwatności kapitałowej, jednak obecnie skala zastosowań tych instrumentów jest o wiele szersza i obejmuje:
- zabezpieczanie się przed ryzykiem kredytowym,
- transfer ryzyka kredytowego,
- dekompozycję i separację ryzyk wbudowanych w papiery wartościowe,
- arbitraż,
- syntetyczną kreację substytutów pożyczek i obligacji dla podmiotów nie emitujących takich instrumentów o danych terminach zapadalności,
- zarządzanie podatkami,
- zarządzanie poziomem adekwatności kapitałowej
- zwiększanie stopy zwrotu.
Kredytowe instrumenty pochodne są z zasady instrumentami rynku pozagiełdowego (choć podejmowane są próby wprowadzenia niektórych z nich takich jak opcje na spread kredytowy do obrotu giełdowego) co pozwala na konstruowanie instrumentów dopasowanych do specyficznych oczekiwań uczestników transakcji Jednocześnie w celu usprawnienia obrotu na gw'altownie rozwijającym się rynku podejmuje się próby standaryzacji pewnych warunków zawierattia transakcji Najważniejszym przykładem takich działań jest opracowanie przez ISDA (International Swaps and Derivatives Association) zestawu standardowych definicji (2003 ISDA Credit Derivatives Definitions) wykorzystywanych dla potwierdzeń transakcji zawieranych na rynku OTC,
Choć histońa pochodnych kredytowych jest stosunkowo krótka (pierwsze swapy kredytowe zawarto w' roku 1992) to do chwili obecnej powstała już szeroka gama instrumentów umożliwiających zarządzanie ryzykiem kredytowym. Do najważniejszych z nich zaliczamy:
- Swapy odmowy zapłaty kredytu (Credit Default Swaps - CDS),
- Swapy na dochód całkowity (Toial Return Swaps - TRS).
- Kr edytowe Skrypty Dłużne (Credit Linked Notes - CLN),
- Opcje na spread kredytowy (Credit Spread Options).
- Indeksy kredytowe,
- Syntetyczne papiery wrartościowe oparte na długu (Synthetic collateralized debt obligations -Synthetic CDO).