53104

•    Condictio ob turpem causam - miała na celu zwrot przysporzenia dokonanego w celu powstrzymania kogoś od działania zakazanego przez prawo albo w celu skłonienia kogoś do wykonania jego obowiązku,

•    Condictio ob iniustam causam -wnoszono przeciw osobie, która uzyskała przysporzenie majątkowe w wyniku czynności przez prawo zakazanej, ale mimo to w pełni skutecznej,

•    Condictio sine causa - uzasadniona była wówczas, gdy zachodziły jakieś inne bezpodstawne wzbogacenia, a brak było podstawy do żądania ich restytucji.

c)    Przypadkowa wspólność majątkowa

Taka wspólnota majątkowa, oprócz uprawnień natury rzeczowej rodzi też skutki obligacyjne między współwłaścicielami.

Współwłasność powstała bez udziału współwłaścicieli z mocy zdarzeń niezależnych od ich woli określa się mianem - communio incidens.

Jak długo trwa współwłasność, uczestniczący w niej zobowiązani są do umożliwienia sobie wzajemnego korzystania z rzeczy, ponoszenia kosztów proporcjonalnie do udziałów, tak samo jest z pożytkami.

Każdy ze współwłaścicieli ma możliwość wystąpienia ze współwłasności.

W przypadku procesu strony procesowe mogły być w różnym stopniu zasądzone lub uwolnione wyrokiem.

d)    Opieka

Jako stosunek obligacyjny określali kompilatorzy również wzajemne prawa i obowiązki powstałe ze sprawowania opieki nad niedojrzałym.

Opieka nie powstała z mocy umowy między opiekunem a pupilem, tym bardziej, że pupil był ograniczony w zdolności do czynności prawnych. Opiekun w zakresie zarządu majątkiem pupila odpowiadał do granic culpa in concretio.

e) Zapis testamentowy.

Z mocy zapisu testamentowego dziedzic zobowiązany był wydać zapisobiercy rzecz należącą do spadku, lub własną albo nawet i osoby trzeciej.

Zobowiązany był także, by zapisobierca sam zabrał sobie rzecz zapisaną. Stosunek między dziedzicem a zapisobiercą nie powstał ani z mocy umowy ani tym bardziej z racji czynności niedozwolonej.