II. o charakterze normatywnym - tzn. wszystkie postanowienia ustawy muszą być sformułowane w sposób pozwalający im stać się budulcem norm prawnych o charakterze generalnym (dot. podmiotów) i abstrakcyjnym (dot. wzorów zachowali), a nie indywidualno-konkretnym.
III. zajmuje najwyższe miejsce w systemie źródeł prawa krajowego (podporządkowana konstytucji). Szczególna moc prawna (prymat) ustawy polega nx
—» Ma samoistnie moc obowiązująca, tzn. do jej zaistnienia nie potrzebne jest żadne dodatkowe upoważnienie (a przepisy konstytucyjne dotyczące wydawania ustaw z konkretnych dziedzin, to zobowiązanie parlamentu do uregulowania tych spraw);
—* Może być zmieniona/uchylona/zawieszona tylko przez inną ustawę;
—* Każda inna norma prawa krajowego może być zmieniona/uchylona/zawieszona przez ustawę;
—» Wydanie innych aktów normatywnych (poza powszechnie obowiązującymi) może się odbyć tylko na podstawie ustawy i w celu jej wykonania.
IV. o nieograniczonym zakresie przedmiotowym:
—* tzn. każda materia może być uregulowana w ustawie, byleby była zgodna z konstytucją i umowami międzynarodowymi ratyfikowanymi, a jedyne wyjątki dot regulaminu Se|mu i Senatu oraz Zgromadzenia Narodowego (uchwała danego ciała);
—* tzw. zasada wyłączności ustawy - pewne materie mogą być regulowane tylko przez ustawy lub na podstawie upoważnienia z ustawy —* sytuacja prawna jednostki (i podmiotów podobnych) —* kiedyś materialne kryteria wyłączności - tzn. jeśli coś nie zarezerwowane dla ustawy, to mogą być też inne akty, dziś formalne kryteria wyłączności — jeżeli coś jest powszechnie obowiązujące, to automatycznie musi to być ustawa —* zasada zupełności koniecznego zakresu ustawy (na podstawie art 87 ust. 1 i art. 92 w powiązaniu z art. 2).
• zaliczenie danej matem do wyłączności ustawy nie oznacza zakazu regulacji podustawowej.
—* szczegółowość (głębokość) regulacji zależy od materii jakiej dotyczy i powiązania ze statusem jednostki —* zupełna (absolutna) wyłączność ustawy - regulacje represyjne i prawo podatkowe. Regulacja dot ograniczania wolności i praw - kształtuje się linia orzecznicza w kierunku absolutnej wyłączności.
V. dochodzący do skutku w szczególnej procedurze, w głównej mierze uregulowanej w konstytucji;
R9zp9rz3dz?»ia PKzyriyma zgódnk z art- 2?4
- na wniosek RM, kontrasygnata premiera;
- tylko podczas stanu wojennego (a nie nadzwyczajnego), jeśli sejm nie może zebrać się na posiedzenie.
- zakaz zmieniania w tym trybie: konstytucji, ordynacji wyborczych, ustaw o stanach nadzwyczajnych czy wyborze Prezydenta (także dla parlamentu).
- wydawanie tych rozporządzeń zgodnie z zasadami legalności, proporcjonalności i celowości.
- wymóg przedstawienia tych rozporządzeń na najbliższym posiedzeniu sejmu
Rozporządzenia normatywne
- (♦ cechy] to akty prawne oparte ? pęfouwe ustawgyra. o treści uUzymangi w Łamach mreyraśmgma i zdetermniowanei przez cel ustawy jaką mają wykonać, mesprzeczne z unormowaniami o randze ustawy.
- tylko konstytucyjne organy mogą wydawać rozporządzenia (wyliczenie enumeratywne^
* Prezydent RP (art 142 ust. I),
* Rada Ministrów (art. 146 ust. 4 pkt. 2),
* Prezesa RM (art 148 ust. 3),
* poszczególni ministrowie i kierownicy komitetów (art. 149 ust. 2 i 3),
* KRRiTV (art. 231 ust 2).
- Upoważnienie ustawowe może być fakultatywne (pozwalać na wydanie rozporządzenia), albo obligatoryjne (nakazywać) i musi być trójszczegółowe. tzn.:
* SZCZEGÓŁOWOŚĆ PODMIOTOWA - wskazanie organu o konstytucyjnych kompetencjach do wydawania rozporządzeń. Zakazana jest subdelegacja - art. 92 ust. 2
* SZCZEGÓŁOWOŚĆ PRZEDMIOTOWA - wskazanie zakresu spraw. Zakazana jest wszelka interpretacja rozszerzająca, inaczej naruszenie konstytucji.