Gospodarka wodno- elektrolitowa i kwasowo- zasadowa
Fizjologiczne znaczenie elektrolitów:
uwodnienie tkanek
aktywność enzymów
kontrola pobudzenia nerwowo- mięśniowego
aktywacja etapów krzepnięcia krwi
stabilizacja struktury kości
Równowagą tą rządzą 3 prawa (2 fizyko- chem, 1 fizjologiczne)
prawo elektroobojętności płynów (suma kationów= suma anionów)
izomolalność płynów ustrojowych, ciśnienie osmotyczne w danych przestrzeniach jest jednakowe
prawo izojoni, stałe stężenie jonów (także H)
suma zasad buforujących jest czynnikiem łączącym gospodarkę elektrolitową z gospodarką kwasowo- zasadową
|
osocze |
Płyn pozakomórk. I pozanaczyniowy |
Płyn śródkomórkowy |
Na |
142 mEq/l |
146.5 mEq/l |
10 mEq/l H2O |
K |
4.0 |
4.0 mEq/l |
160 mEq/l H2O |
MEq/l = mmol/l
Regulacja składu i objętości płynów w ustroju
Homeostaza ustrojowa:
izohydria
izojonia
izotonia
fizjologiczna wielkość przestrzeni wodnych
stałość środowiska wewnętrznego- wynik interakcji wielu mechanizmów
nerki:
autoregulacja
modyfikacja pod wpływem bodźców nerwowych, osmoreceptorów, chemoreceptorów, bądź baroreceptorów
płuca:
autoregulacja
modyfikacja pod wpływem bodźców nerwowych, osmoreceptorów, chemoreceptorów, bądź baroreceptorów
regulacja izotonii płynów ustrojowych:
wytwarzanie wolnej wody na poziomie nerek (bez osmolitów)
powstawanie lub zanik pragnienia
osmolalność osocza (układ hormonalny i podwzgórze- reagują na zaburzenia)
regulacja fizjologicznych przestrzeni wodnych, różnice w ciśnieniu krwi
objętość minutowa serca
efektywna objętość krwi krążącej
opór naczyń krwionośnych
ANF
bradykininy hamowanie
urodylotyna
prostacykliny
konsekwencje zatrzymanie wody i sodu
diagnostyka laboratoryjna:
oznacza się sód
stężenie chlorków
stężenie potasu
osmolalność surowicy i moczu
białko
Ht
stężenie Hb
erytrocyty
badania dodatkowe:
ocena humoralnych mechanizmów regulacji (układ renina- angiotensyna- aldosteron, inne hormony steroidowe kory nadnerczy)
Zaburzenia gospodarki potasowej:
Płyn zewnątrzkom. 150 mmol/l
Płyn wewnątrzkom. 1-2%
Stężenie potasu zależy od jego zawartości w płynie i jego dystrybucji
Regulacja dystrybucji:
insulina
aldosteron
aminy katecholowe
insulina:
potas do płynów wewnątrzkomórkowych
transport jonów do wątroby i mięśni
adrenalina:
zmniejsza stężenie jonów w osoczu
propanolol- odwrotnie
hipopotasemia
spadek stężenia <3.8 mmol/l
niedostateczna podaż potasu w diecie
nadmierna utrata z moczem (kwasica), z pokarmem (wymioty, biegunki)
transmineralizacja
zaburzenia:
~CUN
zmęczenie
apatia
senność
śpiączka
zaburzenia świadomości
bóle mięśniowe
~zaburzenia układu krążenia
hiperkaliemia
wzrost stężenia >5.5 mmol/l
niewłaściwe pobieranie krwi
źródła egzogenne (dieta, przetaczanie krwi, substytuty soli potasowych)
źródła endogenne (uszkodzenia komórek, zmiażdżenie tkanek, oparzenie, krwawienia wewnętrzne)
hiponatremia
stężenie < 135 mmol/l
zmniejsza się stosunek sodu do wody wskutek utraty sodu do retencji wody
pseudohiponatremia
hiperlipidemia
hiperproteinemia w surowicy
przyczyny:
obecność w płynie pozakomórkowym substancji nie penetrujących błony plazmatycznej komórki (mannitol, glukoza- cukrzyca)
zmniejszenie efektywnej objętości płynu naczyniowego (obrzęki)
pierwotna retencja wody
nieprawidłowe uwalnianie się ADH (leki wymiotne)
uwalnianie ADH z innych niż przysadka źródeł (nowotwory)
hipernatremia
> 148 mmol/l
utrata samej wody
utrata hipotonicznych płynów
nadmierna podaż sodu
nieprawidłowa funkcja CUN
wspólna cecha: wzrost molalności płynów ustrojowych
Gospodarka kwasowo- zasadowa- utrzymanie stałego pH
Izohydria
układy buforowe krwi
płuca
nerki
wątroba
układ kostny
przewód pokarmowy
układy buforowe krwi:
bufor wodorowęglanowy (lotny)
układ hemoglobinowy HHb/HHbO2
tkanki:
bufor białczanowy
bufor fosforanowy
wskaźniki:
pCO2 40mmHg
HCO3 24 mmol/l
pO2 >90 mmHg
kwasica (metaboliczna, oddechowa)
zasadowica (oddechowa, metaboliczna)
zasadowica metaboliczna
wzrost: pH, pCO2, HCO3
diagnostyka
gosp.wodno-elektrolitowa
strona 2