Dolomit nazywany jest często solą podwójną węglany wapnia i węglanu magnezu. W temperaturze 750°C- 780°C następuje rozpad węglanu magnezu na MgO*C02 a w wyższych temperaturach rozpad węglanu wapnia na CaO-CO2.
Analizując dwa ostatnie przypadki dochodzimy do wniosku, że każda mieszanina wpływa
obniżająco na temperaturę przebiegu reakcji (mleko, rosół).
SPEKTROFOTOMETRIA W PODCZERWIENII - stosowana jest przede wszystkim przy badaniu skał w składzie, których występują minerały z udziałem cząstki krzemianowej (Si04), węglanowej (CaO) i fosforanowej (PO). Pod wpływem promieniowania podczerwonego cząstki te wprowadzane są w drgania dając odpowiednie refleksy w postaci pików, na podstawie, których dokonuje się identyfikacji
MIKROSKOPIA ELEKTRONOWA - pozwala nam dokładnie określić sposób wykształcenia, wielkość, i ułożenie elementów w skale, czyli strukturę i teksturę. Stosowana jest przede wszystkim w bardzo drobnoziarnistych skałach. Powiększenie uzyskiwane przy tej metodzie to kilka a nawet kilkadziesiąt tysięcy razy.
SKAŁY MAGMOWE
Skały magmowe powstają w wyniku krystalizacji magmy w głębi lub na powierzchni skorupy ziemskiej. W zależności od tego gdzie się tworzą dzielimy je na skały głębinowe i wylewne. Magma jest to stop ognisto -płynny, tworzy się pod wpływem takich procesów jak anateksis, palingeneza przy współudziale magmy pierwotnej zwanej juwenilną.
Źródła ciepła niezbędnego do powstania magmy związane są:
*z oddziaływaniem stopnia geotermicznego tzn wzrostu temperatury o l °C na określoną ilość metrów wraz z głębokością. Dla warunków Polski 1°C na 33m.
*w wyniku tarcia wywołanego przesuwaniem się względem siebie kompleksów skalnych w głębi skorupy ziemskiej. Największe ruch mas skalnych w obrębie skorupy ziemskiej przebiegają wzdłuż głębokich rozłamów, to znaczy pęknięć przenikających skorupę ziemską wchodzących aż w obręb płaszcza-ziemskiego. Wykazano, że największa ilość ognisk magmowych skoncentrowana jest w sąsiedztwie tych głębokich rozłamów.
*trzecie źródło ciepła to rozpad pierwiastków radioaktywnych. Wykazano, że największe koncentracje pierwiastków radioaktywnych znajdują się w skałach zalegających w najniższych częściach skorupy ziemskiej
Magma zbudowana jest ze wszystkich trzech stanów skupienia. Fazę ciekłą stanowi zasadniczy stop magmowy. Fazę stałą reprezentują zalążki tetraedrów. Faza gazowa obejmuje takie składniki jak para gazowa, dwutlenek węgla, dwutlenek siarki, azot, chlor, bór, fluor i inne występujące w bardzo małych ilościach. Faza gazowa w magmie, w zależności od tego, na jakiej głębokości i kosztem, jakich skał magma się tworzyła w skorupie ziemskiej, występuje w różnych ilościach. Z reguły im płytsze tworzenie się ognisk magmowych to zawartość fazy gazowej a zwłaszcza pary wodnej w magmie jest wyższa. Składniki gazowe mają bardzo duży wpływ na proces i temperaturę krystalizacji magmy (para wodna wpływa obniżające na temperaturę krzepnięcia, natomiast dwutlenek węgla i azot wpływają podwyższające na proces krystalizacji). Woda w magmie występuje w formie hydroksylu (OH) i wpływa na ewolucjonizm chemizmu składu chemicznego minerałów. Wpływa przede wszystkim na depolimeryzację grupy krzemianowej w wyniku, czego powstają aniony [Si2O], [Si2O3], [Si4010], [Si40n] i inne. Powstałe aniony krzemianowe wpływają na rozbudowę grupy kationowej x, xy, xyz, wskutek tego