Przebieg wykładu z rozwojówki nr2
Patrzenie na rozwój pod względem potencjalności, zniuansowany obraz rozwoju.
Perspektywę tę wyraża kilka tez, założeń:
Przekonanie, iż rozwój obejmuje całe życie,
Rozwój ma charakter wielowymiarowy oraz wielokierunkowy
Rozwój wykazuje cechę zróżnicowania międzyosobniczego oraz wewnątrzosobniczego, czyli rozwój jest zmienny w tych ujęciach
Ściśle związana ze zmianą biokulturową - ewolucja biologiczna (filogeneza) i ontogeneza zachodząca w kontekście zmiany biologicznej
Rozwój człowieka zależy od dwóch zasadniczych czynników: dziedziczność i środowisko, przy czym podejmuje się wpływ tych dwóch zasadniczych czynników dopuszczając interakcję jednego i drugiego.
Rozwój zależy od 3.rodzajów wpływów: a) wiekiem, b) czasem historycznych, c) pozanormatywnych wydarzeń życiowych (idiosynkratycznych). Każda z tych trzech kategorii wpływów może odwoływać się zaróno do dziedziczności, jak i kultury.
Perspektywa rozwoju w biegu życia. Perspektywa, bo life span nie jest wielką teorią...
Mówi się, że podwaliny life span stworzyli filozofowie niemieccy.
Rozwój to proces obejmujący całe życie...
Koncepcja Horna oraz Cattela o inteligencji płynnej i skrystalizowanej, reprezentuje ona podejście czynnikowe na temat tego czym jest inteligencja. Podejście, które utożsamia inteligencję z umiejętnością wykonywania określonych zadań logicznych. W oparciu o badania, które wykonał Horn i współpracownicy określono rozwój tych dwóch klas umysłowych w biegu życia.
Związane to było z korelacją tych zdolności umysłowych od wieku.
Inteligencja płynna powinna wyglądać jak wykres z jedną maksimą.
Natomiast inteligencja skrystalizowana wygląda tak, że wzrasta do pewnego okresu, po czym utrzymuje się na pewnym poziomie.
Rozwój inteligencji jako coś, co przebiega w ciagu całego życia.
Koncepcja, teoria rozwoju psychospołecznego ego E.Erickssona - funkcjonalny model stadialny rozwoju, oznacza to, iż struktura zmienia się na skutek tego, że w kolejnych momentach rozwoju spełnia odmienne funkcje. Te funkcje są właśnie motorem rozwoju.
Ważne są przeobrażenia struktury, ale na skutek zmian fukncji.
Uważał on, że zmieniające się nowe funkcje to są funkcje wyrażane podczas? Kryzysów psychospołecznych.
Pojawia się pytanie o związek między tymi stadiami...
Rozwój może być ciągły i nieciągły o ile dotyczy to natury rozwoju w poszczególnych etapach.
T.Piageta zakłąda nieciągły charakter rozwoju, bo natury kolejnych faz rozwoju nie da się sprowadzić do natury faz je poprzedzających. Każdy etap jest inną strukturą.
Ale jeśli kryterium ciągłości-nieciągłości będzie inne (np. mechanizmy) to przy innym spojżeniu to Piaget uważał, że podstawą rozwoju jest mechanizm równoważenia. Ten sam mechanizm odpowiada za przejście np. od konkretnych do formalnych.
Rozwój kumulatywny i inkorporatywny (to co jest później zastępuje poprzednie).
Kumulatywny wtedy kiedy to, co jest wcześniej jest wchłaniane przez coś następnego.
Piageta kumulatywny, bo pewne elementy konkretnej są wcielane w struktury wyższego rzędu.
Natomiast jeśli chodzi o organizację danych treści to ta teoria jest bardziej inkorporatywna.
Dystalne i proksymalne modele rozwoju...
Proksymalne - bliskie czynniki rozwoju
Dystalne - źródeł zmiany rozwojowej nie znajdziemy tylko tu i teraz, ale także w dalszych odstępach czasu.
Dystalne podejście reprezentuje między innymi Psychoanaliza.
Harvinghourst - przy próbie zastanowienia się wyrażenia rozwoju dochodzimy, że to nie może być jedna krzywa.
Różne wymiary rozwoju mogą się różnić tym, że zaczynają się w innym momencie albo, że optimum tych zdolności osiągamy w różnych okresach rozwojowych. Czasem jest ciągły wzrost, a czasem jakaś zdolność ciągle maleje.
Plastyczność intraindywidualna.
Badania interwencyjne Sh. Willis.
W jej badaniach uczestnicyzły osoby 60 letnie, które intensywnie ćwiczyły nad testami z pomocą oczywiscie autorki - stosowanie właściwych strategii, rozplanowanie czasu itp.itd.
Okazało się, że po tym krótkim treningu okazało się, że ludzie starsi byli w stanie podnieść poziom wykonania testu do poziomu ludzi młodych.
Więc okazuje się, że można zniwelować różnice intergeneracyjne paradoskalnie są wyrazem pewnej plastyczności w rozwoju. One pokazują, że rozwój jest plastyczny, a różnice stwierdzane w pewnych badaniach nie kontrolujemy czynników odpowiedzialnych za wystąpienie tych różnic.
W odniesieniu do wielu aspektów naszego funkcjonowania musimy zrewidować nasze poglądy.
Rozwój indywidualny dokonuje się w pewnej interakcji między ewolucją psychokulturową i filogeneza.
Zwraca się tutaj uwagę na trzy typy zwiazków, ale skupimy się na jednym:
zarówno zmiany o charakterze biologicznym, jak i te zmiany, które dokonują się w kulturze współuczestniczą w określaniu rozwoju wespół z czynnikami ontogenetycznymi.
c) rozwój indywidualny - to co się dzieje w ontogenezie wpływa na dalsze pokolenia.