PRZEMÓWIENIE DYREKTORA NA TEMAT "SZTUKI ZARZĄDZANIA"
Szanowne Panie i Panowie!
Drodzy Koledzy!
Menedżer to człowiek, któremu powierzamy większoœć ważnych decyzji w firmie. Powinien to być człowiek kreatywny, o dużych umiejętnoœciach i niekonfliktowym charakterze.
Słowo menedżer w wielu z nas wywołuje asocjacje z cyrkiem, żonglerką, poskramiaczem dzikich zwierząt, maneżem, połykaczem ognia, zaklinaczem węży lub innym tego rodzaju artystą. Niestety, w podobny sposób funkcjonuje wielu menedżerów, których żywiołem są przede wszystkim kuglarskie efekty, a nie prawdziwa sztuka zarządzania.
Wszyscy menedżerowie starają się zyskać władzę i pieniądze, a ta ich dążnoœć zapewnia również nam dobrobyt. Menedżerowie narzucją nam swoje poglądy, czasem próbują przekonać nas do swoich wizji.
Jednak, jak zostać menedżerem i jak zachowywać się w tej roli? Kto już w młodoœci nie odkrył w sobie wyraŸnego talentu organizacyjnego, nawet w najlepszych, renomowanych szkołach nie nauczy się tego, co powinno cechować dobrego menedżera. Wyczucia okazji i zdolnoœci reagowania w najodpowiedniejszym momencie nie można się nauczyć. Bez tych istotnych cech menedżer będzie w najlepszym przypadku fachowcem, który wprawdzie funkcjonuje mniej lub bardziej skutecznie, ale w żadnym wypadku nie dysponuje charyzmą przywódcy. Nawet najlepsi fachowcy nie mogą zostać menedżerami tylko na podstawie swojej fachowej wiedzy, zasługują co najwyżej na miano wykonawców i osób odpowiedzialnych o odpowiednim statusie.
Jakie są zatem istotne cechy, na podstawie których odróżnić można dobrego menedżera od słabego?
Dobry menedżer:
jest dobrym strategiem i taktykiem
stanowi dla innych wzór
ma ostre spojrzenie na wszystko, co jest istotne
czasem ustępuje, ale nigdy się nie poddaje
jest tolerancyjny, jednak nie toleruje wszystkiego i wszystkich
jest mądrym dyplomatą, ale nie pozwala nikomu sobą dysponować
przystosowuje się, ale nie podporządkowuje
ma niezależny pogląd na œwiat
jest młotem, nie kowadłem.
Ten, kto kieruje się tymi starymi prawdami, może oczekiwać, że sprawdzi się jako menedżer i potrafi się czegoœ nauczyć z własnych błędów i porażek. Teorie są na sprzedaż i możemy je kupić, ale napęd do ich urzeczywistnienia zakodowany mamy w genach. Albo go wykorzystamy, albo zmarnujemy. Ten, kto nie marnuje swoich menedżerskich talentów zrobił już wiele dla siebie i jest na najlepszej drodze do osiągnięcia sukcesu.
Dziękuję Państwu za uwagę.