Encyklopedia socjologii
19 listopad
zagadnienia istoty kultury:
nauka o kulturze:
nauki o duchu Wilhelma Diltheya (1924) - filozofia, historiografia, nauki humanistyczne
nauka o kulturze Heinricha Rickerta (1926)
dziedziny kultury wg Crane'a (1994): język, religia, nauka, literatura, sztuka, obyczaje
istota kultury:
w rozumieniu starożytnym - uprawa przekształcanie stanu natury w stan praktycznie użyteczny, a moralnie i intelektualnie pozytywny
Samuel Pufendorf (XVII wiek) - kultura jest człowiekowi potrzebna)
Joann Herder (XVIII wiek) - powtórne narodzenie człowieka przez kulturę
kultura a natura:
antropologia kultury:
Kroeber i Kluckhohn - wyłanianie się kultury za sprawą czynników genetycznych
Bronisław Malinowski - kultura jako odpowiedź na działanie biologiczne człowieka: metabolizm, reprodukcja gatunku, bezpieczeństwo, ruch, rozwój, zdrowie
Clifford Geertz - człowiek jest niezależny od naturalnych czynników wraz ze swą kulturą
Anthony Giddens - kultura uczłowiecza człowieka, mimo jego naturalnych cech
Marshall Sahlins - człowiek podporządkowuje sobie świat według własnego modelu
Edward O. Wilson - natura trzyma człowieka i jego kulturową aktywność na biologicznej smyczy
kultura wywodzi się z natury w wymiarze filogenetycznym (nauki o rozwoju rodowym określonej grupy organizmów)
problem kultury w tradycji myśli filozoficznej i społecznej
koncepcja wspólnego ludziom świata natury i kultury (Kant)
historyczność kultury i względność wartości, oparcie na socjologicznych badaniach samego procesu kultury, a nie jego istoty (Znaniecki)
pół kultury - systemy stosunków między ludźmi, w obrębie których wyznaczone są pozycje twórców kultury (Pierre Bourdieau)
etnonauka i etnografia poznawcza - kultura reprezentuje występujące w umyśle ludzkim standardy widzenia rzeczy, ich oceny i decyzje lub dyrektywy co do obchodzenia się z nimi (Goodenough, Keesing)
kultura jako „zobiektywizowany dorobek” (Stefan Czarnowski)
problem, czy kultura stanowi tylko wzorce, zamierzenia i cele, czy także sposób ich realizacji i materialny jego efekt
kultura jako przedmiot socjologii kultury
kwestia samodzielności kultury, lub wywieranego na nią wpływu otoczenia
kultura jako symbole i znaki, lub rzeczy realne, zaspokajające ludzkie potrzeby
kultura jako zbiór odpowiedzi na problemy egzystencjalne
kultura jako atrybut zbiorowości narodowej
kultura jest zawsze upodmiotowiona, odniesiona do twórców i użytkowników
rozdzielanie się jednolitości kultury narodowej, pozostawianie jedynie pewnej wspólnej dla wszystkich części
różnorodność kultur oraz ich ekspansja czy wymiana powoduje tworzenie się nowych i ujednolicanie w najprostszych warstwach
socjologiczna teoria kultury
kultura musi być w procesie badań socjologicznych wyodrębniona od innych zjawisk
kryterium wyodrębnienia - określenie kultury jako sfery zjawisk semiotyczno-symbolicznych, to jest symboli o charakterze autotelicznym