MATERIAŁY DO WYKŁADU I ĆWICZEŃ Z ZAKRESU PUBLICZNEGO PRAWA GOSPODARCZEGO ORAZ Z ZAKRESU PRAWA GOSPODARCZEGO

I ISTOTA I ZAKRES PUBLICZNEGO PRAWA GOSPODARCZEGO

Publiczne prawo gospodarcze - prawo, którego głównym przedmiotem są funkcje Państwa w gospodarce. Obejmuje ono sferę stosunków prawnych, która wypełnia przestrzeń pomiędzy organami Państwa a podmiotami gospodarczymi oraz, która regulowana jest w trybie administracyjnoprawnym. Przy czym podmioty gospodarcze nie są tylko adresatami działań organów Państwa, ale przede wszystkim ich inicjatorami, ta sfera stosunków obejmuje zatem nie tylko zadania i kompetencje organów państwowych oraz mechanizm podejmowania przez te organy decyzji (czy innych aktów pranych), ale przede wszystkim prawa i obowiązki podmiotów gospodarczych, ich gwarancje, warunki realizacji oraz formy ich prawnej ochrony wobec działań organów Państwa i innych podmiotów, w zakresie podejmowania przez nie działalności gospodarczej.

Publiczne prawo gospodarcze jest ściśle powiązane z ustrojem polityczno- gospodarczym Państwa i podstawowymi zasadami gospodarki. Wykracza poza tradycyjne ramy prawa administracyjnego. Jego celem jest zagwarantowanie nienaruszalności praw indywidualnych w gospodarce, a także nałożenie na Państwo obowiązków stwarzania warunków ich realizacji. Publiczne prawo gospodarcze nie jest wyłącznie prawem wewnętrznym, przejmuje bowiem normy prawa wspólnotowego.( Teresa Rabska - Jakie prawo gospodarcze?- Próba odpowiedzi. RPEiS 1993, nr 1 s. 22 i n.)

Prawo administracyjne gospodarcze - dotyczy interwencji (funkcji) państwa w sferze gospodarki, tworząc zespół norm prawnych, które regulują zadania oraz organizację i funkcjonowanie organów władzy publicznej, a także środki i formy prawne działania stosowane w celu porządkującego i sterującego oddziaływania państwa na stosunki gospodarcze. (Cezary Banasiński, Prawo gospodarcze. Zagadnienia administracyjnoprawne. Pod red. M. Wierzbowskiego i M. Wyrzykowskiego, Warszawa 2005)

Publiczne prawo gospodarcze - jest wyrazem władztwa państwa w gospodarce. Odzwierciedla powinności państwa wobec gospodarki, które wyrażane są w formie norm prawnych. Państwo określa w nich zakres swego władztwa gospodarczego i jego formy prawne. W ten sposób państwo normuje także reguły zachowania (prawa i obowiązki) przedsiębiorców, ustalane ze względu na funkcje państwa. Publiczne prawo gospodarcze ma zabezpieczać funkcjonowanie gospodarki, lecz jednocześnie prawo to określa granice polityki gospodarczej państwa, wywodzące się z podstawowych zasad konstytucyjnych. (Cezary Kosikowski, Publiczne prawo gospodarcze Polski i Unii Europejskiej. Warszawa 2005).

Prawo administracyjne gospodarcze - zespół norm regulujących pozycję organów administracji publicznej oraz ich sytuację ustaloną w celu określenia statusu podmiotów działalności gospodarczej w formach władczych lub przy stosowaniu innych publicznopranwych form działania (L. Kieres w: A. Borkowski, A. Chełmoński, M. Guziński, K. Kiczka, L. Kieres, T. Kocowski, Administracyjne prawo gospodarcze, Wrocław 2004.

Prawo gospodarcze publiczne - to całokształt norm prawnych regulujących proces oddziaływania państwa na gospodarkę z udziałem organów administracji publicznej oraz podmiotów prawa publicznego a także prywatnego

(K. Strzyczkowski Prawo gospodarcze publiczne, Warszawa 2005)

II. FORMY I METODY DZIAŁANIA ORGANÓW ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ W SPRAWACH GOSPODARCZYCH

(NA PRZYKŁADZIE RALACJI PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE A ORGAN ZAŁOŻYCIELSKI)

7 dni

7 dni

III. PARTNERZY ADMINISTRACJI GOSPODARCZEJ. ZADANIA SAMORZĄDU GOSPODARCZEGO I ZAWODOWEGO

1. Definicje

Cechy samorządu:

• samorząd to organizacja grupy społecznej dającej się wyodrębnić,

• samorząd charakteryzuje powszechność członkostwa,

• samorząd na strukturę opartą na demokracji,

• samorząd jest samodzielny i odpowiada za swoją działalność.

(Cezary Kosikowski, Polskie publiczne prawo gospodarcze. Warszawa 2003, s. 150-151)

Samorząd gospodarczy - to zdecentralizowana forma administracji, której istota polega na samodzielnym i niezależnym wykonywaniu swoich praw w zakresie administracji oraz samodzielnym wykonywaniu niektórych funkcji z zakresu administracji publicznej przez określoną społeczność (korporację) (Cezary Balasiński, Prawo gospodarcze. Zagadnienia administracyjnoprawne. Pod red. M. Wierzbowskiego i M. Wyrzykowskiego, Warszawa 2001, s. 22).

Izba gospodarcza - jest organizacją samorządu gospodarczego, reprezentującą interesy gospodarcze zrzeszonych w niej podmiotów w zakresie ich działalności wytwórczej, handlowej, budowlanej lub usługowej, w szczególności wobec organów państwowych. ( art. 2 ustawy i izbach gospodarczych)

Zawodami zaufania publicznego [w rozumieniu art. 17 ust. 1 Konstytucji RP] są zawody, których wykonywanie łączy się z przyjmowaniem informacji, dotyczących sfery życia osobistego, a nawet intymnego innych ludzi. Zorganizowanie takiego zawodu w korporację samorządową, z konstytucyjnie założonym istnieniem "pieczy" nad jego wykonywaniem, z pewnością w określonym stopniu niweluje niepewność jednostki, zawsze przecież występującą przy powierzaniu informacji osobistych osobie trzeciej. Łączy się to oczywiście z obowiązkiem zachowania tajemnicy tych informacji, powiązanej z tradycyjnie odpowiednim immunitetem, społecznie akceptowanym. (Sarnecki P. Glosa do wyroku SN z dnia 29 maja 2001 r., I CKN 1217/98.)

Samorząd zawodowy:

o charakterze przymusowym:

• samorząd adwokacki,

• radcowie prawni,

• notariusze,

• rzecznicy patentowi,

• lekarze,

• lekarze weterynarii, aptekarze,

• biegli rewidenci,

• maklerzy i doradcy giełdowi,

• doradcy podatkowi.

o charakterze dobrowolnym:

• dotyczy przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie gastronomii i usług, transportu i innych rodzajów działalności ( ustawa z 30 maja 1989 r. o samorządzie zawodowym niektórych przedsiębiorców ( Dz. U. 1989, nr 35, poz. 194 ze zm.)

Izby gospodarcze

Podstawa prawna - ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych

Tworzenie - Izba gospodarcza może być utworzona, jeżeli taką inicjatywę podejmie co najmniej 50 podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, zwanych dalej "założycielami", na obszarze działania tworzonej izby, obejmującym obszar województwa. W wypadku gdy terytorialny zakres działania izby będzie przekraczać obszar województwa, liczba założycieli powinna wynosić co najmniej 100.

Ograniczeń określonych powyżej nie stosuje się, jeżeli założycielami są wyłącznie towarzystwa emerytalne działające na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

W razie utworzenia izby przez podmioty, o których mowa w art. 5 ust. 2a (utworzona przez grupy producentów rolnych i ich związki oraz przedsiębiorców prowadzących działalność przetwórczą lub handlową w zakresie produktów lub grupy produktów w rozumieniu przepisów o grupach producentów rolnych i ich związkach), liczba założycieli powinna wynosić odpowiednio 10 i 20.

Cel i zadania - izby gospodarcze kształtują i upowszechniają zasady etyki w działalności gospodarczej, w szczególności opracowują i doskonalą normy rzetelnego postępowania w obrocie gospodarczym (art. 3).Izba gospodarcza jest uprawniona do wyrażania opinii o projektach rozwiązań odnoszących się do funkcjonowania gospodarki oraz może uczestniczyć, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w tym zakresie. Izba gospodarcza może dokonywać ocen wdrażania i funkcjonowania przepisów prawnych dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej( art. 4 ust. 1 i 2).

Izba gospodarcza w szczególności może:

1) przyczyniać się do tworzenia warunków rozwoju życia gospodarczego oraz wspierać inicjatywy gospodarcze członków,

2) popierać, we współpracy z właściwymi organami oświatowymi, rozwój kształcenia zawodowego, wspierać naukę zawodu w zakładach pracy oraz doskonalenie zawodowe pracowników,

3) delegować swoich przedstawicieli, na zaproszenie organów państwowych, do uczestniczenia w pracach instytucji doradczo-opiniodawczych w sprawach działalności wytwórczej, handlowej, budowlanej i usługowej,

4) organizować i stwarzać warunki do rozstrzygania sporów w drodze postępowania polubownego i pojednawczego oraz uczestniczyć na odrębnie określonych zasadach w postępowaniu sądowym w związku z działalnością gospodarczą jej członków,

5) wydawać opinie o istniejących zwyczajach dotyczących działalności gospodarczej,

6) informować o funkcjonowaniu przedsiębiorców oraz wyrażać opinie o stanie rozwoju gospodarczego na obszarze działania izby.

IV. SYTUACJA PRAWNA PRZEDSIĘBIORSTWA PAŃSTWOWEGO

1. Przedsiębiorstwo państwowe a przedsiębiorstwo - definicje

Przedsiębiorstwo państwowe jest samodzielnym, samorządnym i samofinansującym się przedsiębiorcą posiadającym osobowość prawną. (art. 1 ust. o pp)

Samodzielność - oznacza prawem zakreśloną sferę samodzielnego podejmowania decyzji z wyłączeniem ingerencji ze strony organów państwowych. Art.2 ustawy o p.p. tworzy podstawowe gwarancje samodzielności przedsiębiorstwa państwowego. Każda ingerencja ze strony organów państwowych wymaga wyraźnej legitymacji ustawowej. Np. art. 57

Samorządność - załoga poprzez swój samorząd uczestniczy w zarządzaniu przedsiębiorstwem. W przedsiębiorstwie państwowym działają organy samorządu załogi przedsiębiorstwa państwowego: rada pracownicza i ogólne zebranie pracowników.

Rada pracownicza reprezentuje samorząd załogi. Ogólne zebranie pracowników stanowi formę bezpośredniego uczestnictwa załogi w zarządzaniu.

Samofinansowanie - przedsiębiorstwo państwowe prowadzi racjonalną gospodarkę finansową i koszty swojej działalności pokrywa z przychodów własnych.

Przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym ( art. 55'k.c.) - jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5) koncesje, licencje i zezwolenia;

6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8) tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej

2. Tworzenie przedsiębiorstw państwowych

V. PRZEKSZTAŁCENIA WŁASNOŚCIOWE PRZEDSIĘBIORSTW PAŃSTWOWYCH. KOMERCJALIZACJA I PRYWATYZACJA PRZEDSIĘBIORSTW PAŃSTWOWYCH

1. Podstawowe definicje:

Komercjalizacja -przekształcenie państwowego w spółkę kapitałową (z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółkę akcyjną); jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, spółka ta wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem było przedsiębiorstwo państwowe, bez względu na charakter prawny tych stosunków (art. 1 ust. 1 ustawy o ki p).

Komercjalizacja to zmiana formy organizacyjnoprawnej jednego podmiotu w drugi - p.p. w spółkę kapitałową (transformacja)z jednoczesna sukcesją prawa i obowiązków zarówno o charakterze cywilnoprawnym jak i administracyjnoprawnym.

Prywatyzacja - polega na:

1. obejmowaniu akcji w podwyższonym kapitale zakładowym jednoosobowych spółek Skarbu Państwa powstałych w wyniku komercjalizacji przez podmioty inne niż Skarb Państwa lub inne niż państwowe osoby prawne,

2. zbywaniu należących do Skarbu Państwa akcji w spółkach (p. pośrednia art. 1 ust. 2 pkt 1i 1a)

3. rozporządzaniu wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego lub spółki powstałej w wyniku komercjalizacji na zasadach określonych ustawą przez:

1. sprzedaż przedsiębiorstwa

2. wniesienie przedsiębiorstwa do spółki

3. oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania (p. bezpośrednia art. 1 ust. 2 pkt 2)

2. Tryb prywatyzacji bezpośredniej

Albo Albo

VI. Istota pomocy publicznej

Art. 87 ust. 1 i ust. 2 TWE

„1. Z zastrzeżeniem innych postanowień przewidzianych w niniejszym Traktacie, wszelka pomoc przyznawana przez Państwo Członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna ze wspólnym rynkiem w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi.

2. Zgodna ze wspólnym rynkiem jest:

1. pomoc o charakterze socjalnym przyznawana indywidualnym konsumentom, pod warunkiem, że jest przyznawana bez dyskryminacji związanej z pochodzeniem produktów;

2. pomoc mająca na celu naprawianie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi;

3. pomoc przyznawana gospodarce niektórych regionów Republiki Federalnej Niemiec, w zakresie, w jakim jest niezbędna do skompensowania niekorzystnych skutków gospodarczych spowodowanych tych podziałem.”

Pomoc - oznacza określoną korzyść, która przedsiębiorstwo otrzymuje, a która nie mogłoby uzyskać w ramach normalnej działalności gospodarczej; świadczenie odpłatne lub nieodpłatne, stanowiące wydatek po stronie państwa lub świadczenie zmniejszające przychody państwa np.:

• subsydia bezpośrednie,

• zwolnienia podatkowe,

• udzielanie preferencyjnych zamówień publicznych,

• odroczenie płatności należności z tytułu zobowiązań podatkowych,

• ulgi podatkowe.

(za: S. Dudzik; Pomoc państwa dla przedsiębiorstw publicznych w prawie Wspólnoty Europejskiej. Między neutralnością a zaangażowaniem, Zakamycze 2002)

Postępowanie w sprawie o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej uprawniającego do korzystania z pomocy publicznej

VII. PODEJMOWANIE I WYKONYWANIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ ORAZ KONTROLA I NADZÓR PAŃSTWA NA RYNKACH FINANSOWYCH (sektor bankowy)

Bank - osoba prawna utworzona zgodnie z przepisami ustaw, działająca na podstawie zezwoleń uprawniających do wykonywania czynności bankowych obciążających ryzykiem środki powierzone pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym (art. 2 PrBank).

Bank krajowy - bank mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 4.1.1)

Bank zagraniczny - bank mający siedzibę za granicą Rzeczypospolitej Polskiej, na terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej (art. 4.1.2)

Instytucja kredytowa - podmiot mający swoją siedzibę za granicą Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej, prowadzący we własnym imieniu i na własny rachunek, na podstawie zezwolenia właściwych władz nadzorczych, działalność polegającą na przyjmowaniu depozytów lub innych środków powierzonych pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym i udzielaniu kredytów lub na wydawaniu pieniądza elektronicznego (art. 4.1.17)

Komisja Nadzoru Bankowego - skład

Środki nadzoru stosowane przez Komisję Nadzoru Bankowego - schemat

Schemat postępowania przy tworzeniu banku w formie spółki akcyjnej

VIII. VI.SZCZEGÓŁOWE ZAGADNIENIA DOTYCZĄCE OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW

1. Ochrona wolnej konkurencji jako standard ustawodawstwa państw gospodarki rynkowej oraz Unii Europejskiej.

2. Cele ustawy z 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów i zakres jej regulacji.

3. Istota „praktyk ograniczających konkurencję” oraz „praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów”.

4. Różnice między indywidualnymi a kolektywnymi (zbiorowymi) praktykami ograniczającymi konkurencję oraz ich przykłady.

5. Zakaz stosowania praktyk i konsekwencje jego naruszania.

6. Cele kontroli koncentracji przedsiębiorców.

7. Zadania Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i ich podział wg kryterium celu, jakiemu służy ich wykonywanie.

8. Sposoby wszczęcia i tryb postępowania w sprawie praktyk ograniczających konkurencję oraz praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Postępowanie wyjaśniające a postępowanie merytoryczne.

9. Rodzaje decyzji podejmowanych przez Prezesa UOKiK w sprawach praktyk ograniczających konkurencję i w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

10. Postępowanie i rodzaje decyzji w sprawach koncentracji przedsiębiorców.

11. Odwołania od decyzji Prezesa UOKiK. Zadania Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Sądu Antymonopolowego).

12. Model systemu ochrony konsumentów w Polsce. Podział ról między UOKiK, Inspekcję Handlową, Miejskich Rzeczników Konsumentów oraz organizacje pozarządowe.

Podstawowe definicje

Rynek właściwy - rozumie się przez to rynek towarów, które ze względu na ich przeznaczenie, cenę oraz właściwości, w tym jakość, są uznawane przez ich nabywców za substytuty oraz są oferowane na obszarze, na którym, ze względu na ich rodzaj i właściwości, istnienie barier dostępu do rynku, preferencje konsumentów, znaczące różnice cen i koszty transportu, panują zbliżone warunki konkurencji (art. 4, pkt 8).

Pozycja dominująca - rozumie się przez to pozycję przedsiębiorcy, która umożliwia mu zapobieganie skutecznej konkurencji na rynku właściwym przez stworzenie mu możliwości działania w znacznym zakresie niezależnie od konkurentów, kontrahentów oraz konsumentów; domniemywa się, że przedsiębiorca ma pozycję dominującą, jeżeli jego udział w rynku przekracza 40% (art. 4 pkt 9)

Konkurenci - rozumie się przez to przedsiębiorców, którzy wprowadzają lub mogą wprowadzać albo nabywają lub mogą nabywać, w tym samym czasie, towary na rynku właściwym (art. 4, pkt 10).

Porozumienia - rozumie się przez to:

a)    umowy zawierane między przedsiębiorcami, między związkami przedsiębiorców oraz między przedsiębiorcami i ich związkami albo niektóre postanowienia tych umów,

b)    uzgodnienia dokonane w jakiejkolwiek formie przez dwóch lub więcej przedsiębiorców lub ich związki,

c)    uchwały lub inne akty związków przedsiębiorców lub ich organów statutowych (art. 4, pkt 4).

Przejęcie kontroli - rozumie się przez to wszelkie formy bezpośredniego lub pośredniego uzyskania uprawnień, które osobno albo łącznie, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności prawnych lub faktycznych, umożliwiają wywieranie decydującego wpływu na określonego przedsiębiorcę lub przedsiębiorców; uprawnienia takie tworzą w szczególności:

a)    prawo do całego albo do części mienia przedsiębiorcy,

b)    prawa lub umowy przyznające decydujący wpływ na skład, wynik głosowania lub decyzje organów przedsiębiorcy (art. 4, pkt 13).

Konsument - rozumie się przez to konsumenta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) (art. 4, pkt 11).

ORGANY OCHRONY KONKURENCJI

WYKAZ PODSTAWOWYCH AKTÓW PRAWNYCH;

1. Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. 1997, nr 78, poz. 483 ze sprost.)

2. Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską z jednej strony a Wspólnotami Europejskimi (...) sporządzony w Brukseli dnia 16 grudnia 1991 r. ( Dz. U. 2004, nr 90, poz. 864)

3. Ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. 2000, nr 109, poz. 1158 ze zm.)

4. Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. 1996, nr 106, poz. 493 ze zm.)

5. Ustawa z dnia 2 lipca 2004r. r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. 2004, nr 1173, poz. 1807 m.)

6. Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (t. j. Dz. U. 2001, nr 17, poz. 209 ze zm.)

7. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. 1997, nr 106, poz. 679 ze zm.)

8. Ustawa z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz. U. 1989, nr 35, poz. 195 ze zm.)

9. Ustawa z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (tekst jednolity Dz. U. 2004, nr 167, poz. 1758 ze zm.)

10. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. 2002, nr 72, poz. 665 ze zm.)

11. Ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (t. j. Dz. U. 1996, nr 11, poz. 62 ze zm.); ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. 2003, nr 124, poz. 1151)

12. Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. 2003, nr 153, poz. 1504 ze zm.)

13. Ustawa z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. 2000, nr 73, poz. 852 ze zm.)

14. Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków (Dz. U. 2001, nr 72, poz. 747 ze zm.)

15. Ustawa z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (tekst jednolity: Dz. U. 2002, Nr 112, poz. 981 ze zm.)

16. Ustawa z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (t. j. Dz. U. 2002, nr 171, poz. 1397 ze zm.)

17. Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. 1997, nr 9, poz. 43 ze zm.)

18. Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t. j. Dz. U. 2003, nr 86, poz. 804 ze zm.)

19. Ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. 1994, nr 123, poz. 600 ze zm.)

Literatura uzupełniająca

1. K. Sobczak, Publiczne prawo gospodarcze, PUG nr 6/2002, s. 2.

2. T. Rabska: Zadania administracji publicznej w działalności gospodarczej 9 problem zakresu obowiązywania Prawa działalności gospodarczej, RPE i S nr 2/2002, s. 137

3. B. Popowska: Wspieranie małych i średnich przedsiębiorców - charakterystyka przepisów Prawa działalności gospodarczej i ich realizacja, RPE i S nr 2/2002, s. 123.

4. K. Kokocińska: Prawo działalności gospodarczej - realizacja zobowiązań Układu Europejskiego przez stronę polską w zakresie zakładania przedsiębiorstw, RPE i S nr 2/2002, s.3

5. P. Lissoń: Zakres pojęcia <przedsiębiorca> w Prawie działalności gospodarczej, RPEiS nr 2/2002, s. 53

6. M. Sachajko: Obowiązki przedsiębiorcy i karnoprawne konsekwencje ich zaniechania, RPE i S nr 2/2002, s. 69.

7. A. Trela: Nowe zasady koncesjonowania działalności gospodarczej , RPE i S nr 2/2002, s. 87.

8. K. Majewska - Otawska: Zezwolenia w świetle Prawa działalności gospodarczej, RPE i S nr 2/2002, s. 137.

9. J. K. Szymańska: Charakterystyka prawna oddziałów przedsiębiorstw zagranicznych, RPE i S nr 2/2002, s. 53

10. C. Kosikowski, M. Śniegucki: Komercjalizacja i prywatyzacja przedsiębiorstw państwowych. Komentarz. Warszawa 1997.

13. F. Hartwich, Nabycie własności lokalu mieszkalnego przez cudzoziemca., M.Prawn. 2002/1/43 

14

Decyzja organu sprawującego nadzór nad przedsiębiorstwem państwowym

Dyrektor i rada pracownicza wnoszą sprzeciw do organu sprawującego nadzór

Organ nie uwzględnia sprzeciwu

Organ uwzględnia sprzeciw i uchyla decyzję

Dyrektor i rada pracownicza wnoszą sprawę do sądu

Zespół przygotowawczy bada i ocenia potrzebę oraz warunki utworzenia przedsiębiorstwa

Powołanie zespołu przygotowawczego

Organ założycielski

Opinia zespołu przygotowawczego

Organ założycielski wydaje akt o utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego

Nazwa, rodzaj, siedziba i przedmiot działania

Uchwalenie statutu przedsiębiorstwa

Zatwierdzenie statutu (o ile jest wymagane)

Wpis do KRS

= nabycie osobowości prawnej

Środki podejmowane wobec banku

(ad rem)

Środki podejmowane wobec członków zarządu banku

(ad personam)

środki nadzoru Komisji Nadzoru Bankowego

Przedstawiciel

Prezydenta

RP

Przedstawiciel Ministra Finansów

Przewodniczący KPWiG

Minister Finansów

Zastępca

Przewodniczącego

Generalny Inspektor Nadzoru Bankowego

Prezes Zarządu Bankowego Funduszu Gwarancyjnego

Prezes NBP

Przewodniczący

Wszczęcie postępowania art. 41 ust. 1

Przetarg na wykonanie analizy przedsiębiorstwa

Odbiór analizy

Powołanie przez organ założycielski komisji ds. prywatyzacji

Zarządzenie o prywatyzacji bezpośredniej

Rozporządzenie przez pełnomocnika wszystkimi składnikami majątku przedsiębiorstwa przez:

sprzedaż

wniesienie do spółki

oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania

Bilans zamknięcia przedsiębiorstwa

Wykreślenie przedsiębiorstwa z rejestru ( KRS)

- wystąpienie z wnioskiem o odwołanie prezesa, wiceprezesa, innego członka zarządu banku odpowiedzialnego za stwierdzone nieprawidłowości (art. 138.3 pkt 1)

- zawieszenie w czynnościach członka zarządu banku (art. 138.3 pkt 2 oraz 138.4)

- odwołanie członka zarządu banku (art. 138.5)

- nałożenie na członka zarządu banku kary pieniężnej nie wyższej niż trzykrotne miesięczne wynagrodzenie brutto tej osoby (art. 141.1)

- zobowiązanie banku do zlecenia biegłym rewidentom kontroli sprawozdań finansowych banku lub bezpośrednie zlecenie takiej kontroli (art. 135.1 i 2 PrBank)

- nakazanie przywrócenia płynności płatniczej, zwiększenia funduszy własnych, zaniechania pewnych form reklamy (art.138.1)

- nakazanie wstrzymania wypłat z zysku lub zakazanie tworzenia nowych jednostek organizacyjnych (art. 138.2)

- nałożenie kary finansowej (art. 138.3 pkt 3a)

- ograniczenie zakresu działalności banku (art. 138.3 pkt 3 i 138.6)

- uchylenie zezwolenia na utworzenie banku (art. 138.3 pkt 4, 138.6)

Podstawowe wymogi dot. utworzenia banku:

• zapewnienie wyposażenia banku w fundusze własne oraz pomieszczenia posiadające odpowiednie urządzenia techniczne

• założyciele oraz osoby przewidziane do udziału w zarządzie banku dają rękojmię ostrożnego i stabilnego zarządzania bankiem

• min. 3-letni plan działalności banku wskazuje, że będzie ona bezpieczna dla środków zgromadzonych w banku (art. 30.1)

Wymagania dot. kapitału założycielskiego banku:

• wysokość kapitału pieniężnego min. 5 mln euro (art. 30.2 i 32.1)

• wysokość kapitału niepieniężnego (wyposażenie i nieruchomości) nie więcej niż 15 % kapitału założycielskiego, chyba że KNB wyrazi zgodę na więcej (art. 30.2-4)

• nie może pochodzić z pożyczki, kredytu ani źródeł nieudokumentowanych (art. 30.5)

• wpłacony w walucie polskiej na rachunek bankowy w banku krajowym (art. 32.3)

• wpłacony w całości przed wpisem banku do rejestru (art. 32.4)

Założyciele występują do KNB z wnioskiem o wydanie zezwolenia na utworzenie banku (art. 31)

Wymogi dot. założycieli (art. 13)

Treść wniosku (art. 31.1)

KNB może wezwać do uzupełnienia wniosku, żądać uzupełniających danych i dokumentów, m.in. dot. założycieli i przyszłych członków zarządu banku

(art. 33.1)

Wymagane załączniki (art. 31.2)

Wymogi dot. projektu statutu (art. 31.3)

do

3 albo 6 m-cy

Treść zezwolenia (art. 34.1):

• firma i siedziba banku

• dane założycieli

• wysokość kapitału założycielskiego

• działalność, do której wykonywania bank jest upoważniony

• warunki wdania zezwolenia na rozpoczęcie działalności

• zatwierdzenie projektu statutu banku

KNB wydaje decyzję w przedmiocie zezwolenia na utworzenie banku

(art. 33.1)

Odmawia wydania zezwolenia

Wydaje zezwolenie

Zarząd banku występuje do KNB z wnioskiem o wydanie zezwolenia na rozpoczęcie przez bank działalności

(art. 36.2)

Przesłanki odmowy art. 37

-przygotowanie organizacyjne

-zgromadzenie całości kapitału zał.

-odpowiednie warunki przechowywania środków

- spełnienie warunków ustalonych przez KNB w zezwoleniu na utworzenie banku

KNB wydaje zezwolenie na rozpoczęcie przez bank działalności o ile stwierdzi, iż spełniono przesłanki wydania decyzji

art. 36.3

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

Powiatowi / Miejscy

Rzecznicy Konsumentów

Przekazują Prezesowi UOKiK wnioski i sygnalizują problemy dotyczące ochrony konsumentów.

Przekazują Prezesowi sprawozdania roczne ze swej działalności

Organizacje Konsumenckie uzyskują pomoc od Prezesa UOKiK, w tym dotacje na realizację swych zadań

Inspekcja Handlowa

Podlega Prezesowi UOKiK, który zatwierdza kierunki jej działania oraz plany kontroli o znaczeniu krajowym; Prezes może zlecić Inspekcji przeprowadzenie kontroli lub realizację innych zadań

Stałe Polubowne Sądy Konsumenckie

Działają przy wojewódzkich inspektoratach Inspekcji Handlowej

Krajowa Rada Rzeczników Konsumentów

(9 członków)

Jest stałym organem opiniodawczym Prezesa UOKiK

Minister właściwy do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, powierzyć zarządzającemu udzielanie, w jego imieniu zezwoleń, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpośredniego kontaktu inwestorów z zarządzającym strefą oraz współpracę z jednostkami samorządu terytorialnego /art. 20 SSE/

minister właściwy do spraw gospodarki udziela zezwolenia

Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1/ zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,

2/ dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

ustalenie przedsiębiorców, którzy uzyskują zezwolenie

/art. 16 ust.4 SSE/

opinia zarządzającego SSE /art. 16 ust. 5 SSE/

przetarg lub rokowania podjęte na podstawie publicznego zaproszenia

/art. 17 ust. 1 SSE/

---