Nr ćwiczenia 308 |
data 13.05.14 |
Imię i Nazwisko Bartosz Szczefanowicz |
Wydział Fizyki Technicznej |
Semestr 2 |
grupa 3 |
Prowadzący Marek Weiss |
przygotowanie |
wykonanie |
ocena |
Wyznaczanie stałej Plancka i pracy wyjścia na podstawie zjawiska fotoelektrycznego
Podstawy teoretyczne
Prawo Snella:
, gdzie każde n to współczynnik załamania światła dla ośrodka opisany inaczej
(c - prędkość światła w próżni, v - prędkość światła w ośrodku), α - kąt padania, β - kąt załamania.
Przebieg ćwiczenia:
-Przygotować przyrząd (refraktometr Abbego).
-Nanieść na pryzmat badany roztwór, docisnąć drugim pryzmatem.
-naprowadzić na środek widzenia lunetki granicę pola jasnego i ciemnego. Odczytać wynik. Powtórzyć czynność dla pozostałych roztworów.
-za pomocą ultratermostatu podłączonego do refraktometru, regulując temperaturę zmierzyć zależność współczynnika n roztworu 70% od temperatury.
-wykonać wykresy i zbadać stężenie roztworu X.
Wyniki pomiarów
dn=0,001
Stężenie |
10% |
30% |
50% |
70% |
100% |
X |
n |
1,344 |
1,367 |
1,4005 |
1,422 |
1,467 |
1,352 |
|
1,343 |
1,367 |
1,4 |
1,423 |
1,467 |
1,352 |
średnia |
1,3435 |
1,367 |
1,40025 |
1,4225 |
1,467 |
1,352 |
n (70%) |
T |
|||||
1,422 |
25,5 |
|||||
1,421 |
34,5 |
|||||
1,419 |
41,5 |
|||||
1,418 |
49,5 |
|||||
1,417 |
57,5 |
|||||
1,413 |
65,5 |
|||||
1,411 |
73,5 |
Obliczenia
Wykres 1
Regresja liniowa dla wykresu 1:
a=0,137695 da=0,004062 b=1,328449 db=0,002464
Stężenie X
X=17,1387% dX= 0,01073%
Wykres 2
Regresja liniowa dla wykresu 2:
a= -0,00023 da= 2,287E-05 b= 1,4913632 db= 0,0073887
R2= 0,9527223
Dyskusja błędów
W pierwszym wykresie nie zastosowano prostokątów błędu ze względu na bardzo dużą dokładność. Przyrząd pomiarowy jest bardzo dokładny tak, że ilość pomiarów lub zastosowanie stałej studenta nie było potrzebne. Natomiast widać dużą niedokładność przy drugiej części ćwiczenia. Przy temperaturze 338,5 K widać wyraźny spadek. Przyczyna może być błąd wykonujących ćwiczenie lub funkcja nie jest liniowa.
Wnioski
Im większe stężenie tym współczynnik n jest większy. Wynika to z tego, że gliceryna zwiększa gęstość roztworu. Im większa temperatura tym współczynnik n jest mniejszy. Wynika to z tego, że gęstość gliceryny, a za tym gęstość roztworu zmienia się (w tym zakresie temperatur spada). Wniosek stąd taki, że prędkość światła w ośrodku zależy od jego gęstości.