55748

Trzecie pojęcie przeć hwytywaczy tlenu jest często mylone z antyu tleni acz ami. Przechwytywacze jednak działają zanim tlen zdąży dotrzeć do produktu.

Ostatnia grupa - pochłaniacze tlenu - jest najbardziej neutralna i obejmuje wszystkie związki, które mają zdolność usuwania tlenu z opakowania. Zastosowanie pochłaniaczy tlenowych otwiera możliwość zredukowania tlenu do minimum. Na świecie stosowane są różnego rodzaju pochłaniacze, które można zakwalifikować do jednej z pięciu grup: proszki żelazawe, utleniacze glukozowe, związki podsiarczynowe, substancje organiczne typu redukcyjnego i inne.

Efektywność poszczególnych rodzajów pochłaniaczy denu zależy także od czynników zewnętrznych takich jak: temperatura czy wilgotność. Im wyższe są te parametry, tym tempo reakcji większości absorberów rośnie. Do tych bardziej trwałych należą głównie związki żelazawe, które zostały wprowadzone na rynek przez japońską firmę Mitsubislii Gas Chemical Ca pod nazwą AgelessTM.

W ślad za Japonią poszły Stany Zjednoczone, wypuszczając na rynek absorber o nazwie Freshpax (Multisorb Technologies Inc.), Francja - ATCO (Standa Industrie) oraz Finlandia -CIOCA. Wszystkie typy pochłaniaczy mogą być umieszczone w opakowaniu w dwojaki sposób - albo w oddzielnej saszetce zawierającej aktywny proszek, albo połączone z folią opakowaniową. Najnowszym odkryciem są pochłaniacze tlenu umieszczane w postaci małej uszczelki ulokowanej w zamknięcia

Cflt kontrola

Podczas stopniowego usuwania tlenu z opakowania powstaje podciśnienie, w wyniku którego może nastąpić wgniecenie ścianki opakowania. Wskazane jest zatem, aby przy jednoczesnym zmniejszaniu się ilości tlenu spowodować wydzielenie C0₂. Takie zdolności posiadają niektóre absorbery tlenowe (Freshilizer C), które produkuje się na bazie węglanu żelazawego lub mieszaniny kwasu L - askorbinowego z kwaśnym węglanem sodowym. Ten rodzaj opakowania aktywnego stosowany jest do pakowania kawy.

Kontrola etylenu

Usuwanie etylenu z opakowania jest bardzo popularne przy pakowaniu niektórych owoców i warzyw. Owoce i warzywa, które dojrzewają podczas magazynowania są bardzo wrażliwe na obecność etylenu, który przyspiesza ich proces dojrzewania, powodując w efekcie zepsucie. Niektóre z nich mogą wytwarzać etylen samoistnie (np.: jabłka). Z tego względu zawartość etylenu powinna być kontrolowana za pomocą związków chemicznych. Wśród nich ważną rolę odgrywają KMnOj, oraz saszetki silikonowe.

Materiały

Skuteczność działania aktywnych składników opakowania jest ściśle uzależniona od stosowanego materiała Doświadczenia wykazały, że im większa barierowość materiału opakowaniowego, tym lepsza oclirona przed niepożądanymi gazami wewnątrz opakowania. Materiały dla opakowań aktywnych nie muszą spełniać zbyt wygórowanych wymagań. Najczęściej są to tradycyjnie używane folie lub innego rodzaju opakowania (np. puszki metalowe). Najbardziej odpowiednie są materiały o dobrej barierowości wobec gazów. Trwają liczne badania nad wynalezieniem odpowiedniej bazy technologicznej dla aktywnych folii polimerowych. Takie folie powinny być odpowiednio mocne, nieprzepuszczalne oraz zawierać odpowiednią ilość aktywnych składników z wysoką mobilnością dyfuzyjną i zdolnością do uwalniania się z folii. Ze względu na bardzo dobre właściwości, PVC mógłby odgrywać kluczową rolę, jednakże jego toksyczność skłania producentów do użycia zdrowszych odpowiedników tj., EVOH lub PS.

Bardzo szerokie zastosowanie mają także różnego rodzaju laminaty: PE/PET, OPP/PE pokryty    PVDC    oraz    PET/PE/AF/PE.