56135

dobrem. Bóg jest szczęśliwością- to jest stan doskonałości, polegający na posiadaniu, a wszystkie istoty przez uczestnictwo w szczęśliwości Boga również są szczęśliwe.

Dowód na istnienie Boga: wszystko co jest określone jako niedoskonale (przygodne), może być ujmowane tylko jako byty mniej doskonałe. Na to wskazuje Już wyraz niedoskonałe. Jeżeli w poszczególnych niedoskonałych gatunkach nie ma czegoś najdoskonalszego, to wszystko nie ma sensu. Bóg pokrywa się z pojęciem tak doskonałym, że nie da się o Nim pomyśleć.

CZŁOWIEK-OSOBĄ

Boecjusz, jako pierwszy człowiek w kulturze łacińskiej uważał, ze człowiek to: persona est rationalis naturae individua substantia - człowiek jest jednostkową substancją o naturze rozumnej (natury rozumnej). Jest to jednostkowa, niepodzielna w sobie, substancja wyrastająca z natury rozumnej. Mankamentem tej definicji jest to, że zaciera ona poszczególna osobowość człowieka.

-    Kasjodor (V /VI w.): "Traktat o duszy", encyklopedie (zbiory wiedzy)

-    Izydor z Sewilli : Istotę wiedzy wyciąga z nazwy, zebrał encyklopedię rzeczy boskich i ludzkich

-    Grzegorz I Wielki: komentarze do Pisma Św.