58156

Turystyka alternatywna - formy turystyki w minimalnym stopniu integrujące w środowisko przyrodnicze zapewniające odpowiedni kontakt z naturą i społecznością lokalną, a także przeciwstawiające się turystyce masowej i komercyjnej.

Innym tenninein określającym turystykę alternatywną było pojęcie zielona turystyka i pojawiło się w 1975 roku we Francji jako przeciwieństwo turystyki masow^rej i posłużyło badaczon niemieckim do wprowadzenia kilka lat później terminu miękka turystyka, którą zaczęto traktować jako synonim określenia turystyka alternatywna i coraz bardziej upow^rszeclmiającego się zwrotu turystyka zrównoważona.

Głównym założeniem ogólnej teorii równowagi jest istnienie stanu równowagi gospodarczej, co oznacza równoważenie się określonych sil - głównie podaży i popytu. Jest to teoria statyczna.

Pojęcie rozwoju zrównoważonego jest najczęściej rozumiane jako rozwój bez dalszego naruszania zasobów naturalnych, rozwój pozostający w zgodzie oraz harmonii z przyrodą i otaczającym światem.

W nawiązaniu do teorii rozwoju zrównoważonego pojawiła się koncepcja turystyki zrównoważonej, która zdaniem E. Inskeepa powinna charakteryzować się następującymi cechami:

•    Uwzględniać specyfikę kulturową i przyrodniczą obszaru

•    Angażować ludność miejscową

•    Uwzględniać w analizie kosztów i korzyści działalności tury stycznej nie tylko obecną sytuację, ale również przyszłe następstwa, zwracając przy tym mvagę, aby koszty i korzyści były równomiernie rozłożone mrędzy turystów i miejscową ludność.

•    Dążeniem do zachowania pr zyrody dla następnych pokoleń.

•    Zintegrowaniem turystyki z innym działami gospodarki

•    Dokonaniem oceny wpływm turystyki na środowisko przyrodnicze i kulturowe oraz podjęciem odpowiednich działań, aby nie był on niekorzystny.

Aby turystyka rozwijała się zgodnie z zalożeruami rozwoju zrównoważonego jego zasady powinny być uwzględruanie podczas działań mających na celu zagospodarowanie turystyczne danego obszaru miejscowości.