60067

że ten. kto kieruje strajkiem lub inną akcją protestacyjną zorganizowaną wbrew przepisom ustawy, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Jednakże, wg prof. Kuleszy, w orzeczeniu SN brak fragmentu, w którym SN stwierdzałby co następuje:

W kumulatywnym zbiegu z przepisem kk, zawierającym znamiona przestępstwa, które wypełnili uczestnicy takiej akcji protestacyjnej, w szczególności przestępstwa zmuszania z art. 191. Zdaniem prof. Kuleszy SN ogranicza odpowiedzialność karną tylko do przepisu art. 26 ust. 2 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, pomijając przepisy kk zawierające typy rodzajowe przestępstw, których znamiona wypełniają uczestnicy akcji protestacyjnej, która wykracza poza granice kontra typu.

Przykład: Dla porównania w piśmiennictwie i praktyce RFN w powyższym okresie przyjęto, że blokada z żywych przeszkód siedzących na jezdni demonstrantów jest również przestępstwem zmuszania nie zaś wykroczeniem. Asumpt do rozważań w tym zakresie dal student Wydziału Prawa Uniwersytetu w Bonn w akcji protestu przeciwko podwyżce cen biletów tramwajowych. Usiadł on na torach przed zajezdnią. Sąd orzekł, że student Leplee jest winy przestępstwa zmuszania opisanym w § 240 niemieckiego kk ( prawie identyczny jak art. 191 polskiego kk ). Rozumowanie sądu: siedzący na jezdni demonstrant, który siedząc na jezdni spowodował swym ciałem do zmiany i zatrzymania pojazdu siedząc na torach, oskarżony uruchomił w psychice motorniczego mechanizm wyobrażania strasznych skutków' nie zatrzymania tramwaju. Owo zatrzymanie sparaliżowało wolę motorniczego i zmusiło go do zatrzymania tramwaju. Siła przymusu psychicznego była tak wielka jak użycie przymusu Fizycznego, a zatem blokada drogi publicznej poprzez siedzenie na jezdni jest formą przymusu, ale psychicznego i kwalifikuje się jako przestępstwa zmuszania z § 240 niemieckiego kk).

Rozumowanie sądu w sprawie Leplee jest błędne ( wg prof. Kuleszy ), brak jest dogmatycznych racji, które przemawiałyby za uznaniem biernego siedzenia na jezdni jako aktu przemocy. Pojęcie przemocy psychicznej prowadzi do uduchowienia samego pojęcie przemocy i wieść musi myślenie prawnika karnisty na manowce, w tych przypadkach, w których ustawodawca wprowadził pojęcie przemocy. W takim razie również doprowadzenie innej osoby do obcowania płciowego przemocą lub groźbą bezprawną z art. 197 ( zgwałcenie ) mogłoby polegać na spowodowaniu wyobrażeń w psychice ofiary.

Zastanawiając się nad kontratypem bezprawnego czynu należy dodać, że warto obserwować, co TK uczyni w wypadku zakazu udziału w demonstracji w przebraniu. Ratio legis tego zakazu:

- uczestnicy zakładają maski w celu uniemożliwienia identyfikacji w momencie przekształcenia się w przestępcę zbiorowego.

W prawie niemieckim- zakaz dotyczy również maskowania twarzy.

Przykład ( z Niemiec ):    Demonstracja przeciwko interwencji w Iraku-

demonstranci mieli identycznie pomalowane włosy, ale różne twarze, motywowali to tym, że różne twarze pozwalają na ich identyfikację przy identycznym ubarwieniu włosów. Problemy: zakrywanie twarzy dłońmi, nakrywanie jej czapką z daszkiem, szalik lub duże, przeciwsłoneczne okulary'. Czy przepis ten stoi w zgodzie z zasadą nullum crimen sine lege certa? Polskie piśmiennictwo- problem protestu studentów. Jeden ze stanów faktycznych- protest studentów przeciwko