Inną akcją była walka ze szkodnikami. Wybijano ptaki, były nie zjadały ziaren z pól. Rozmnożyły się owady, które dotychczas były zjadane przez ptaki.
Następną akcją było zwiększenie areału ziemi. Do tego celu wycinano wszystkie drzewa i krzewy na terenach upraw. Doprowadziło to do erozji gleby.
Razem z Wielkim Skokiem realizowano politykę kolektywizacji rolnictwa.
Efekty polityki Wielkiego Skoku:
- między 1960 a 1962 rokiem z głodu zmarło około 20 min ludzi;
Mao Tse Tung nie poniósł żadnej odpowiedzialności politycznej. Osłabła jego pozycja w partii, ale nie na tyle, by przestać sprawować władzę.
Rewolucja kulturalna 1966-1969.
Miała być skierowana przeciwko wytworom burżuazyjnym, czyli całej kulturze zachodu jak i kulturze chińskiej sprzed 1949 roku. Rewolucji oparła się tylko armia, inne struktury w zasadzie przestały działać. Jak Mao chciał zakończyć rewolucji kulturalną, to miał do dyspozycji tylko armię, bo inne struktury państwa załamały się. W czasie rewolucji zamordowano około 2 min ludzi. Była wywołana, by Mao utrzymał się przy władzy.
Mao Tse Tung pozostawił zrujnowane państwo. W 1976 roku wydajność rolnictwa była na poziomie z końca XVII wieku.
Następczynią początkowo miała być wdowa po Mao. Jednak armia opowiedziała się za reformatorami. Żonę i współpracowników aresztowano - banda czworga. Na czele reformatorów stał Deng Xiao Ping. W grudniu 1978 roku przyjęto program czterech modernizacji: rolnictwo, przemysł, nauka i wojsko. W roku 1984 ChRL stała się samowystarczalna pod względem żywności. Stało się tak dzięki przywróceniu elementów wolnego rynku. Wcześniej chłopi produkowali tylko tyle, ile wspólnota musiała oddać państwu, więc nie produkowali nadwyżek. Za produkcję nadwyżek podnoszono limity. Poza tym, państwo za wyrobiony limit i tak dawało bardzo mało pieniędzy.
Reforma przemysłu polegała na utworzeniu w czterech miastach portowych specjalnych stref ekonomicznych. Zastanawiano się, czy to przyciągnie kapitał. Wcześniej ChRL nie miały nic do zaoferowania w handlu zagranicznym, poza rękodziełem. Sukces tych stref spowodował zwiększenie ich liczby do 16.
W 1989 roku w ChRL nie było ani jednego kilometra autostrady. Obecnie tylko USA mają większą sieć autostrad. W 1989 roku było bardzo mało samochodów prywatnych. W 2009 roku jest to już największy rynek samochodowy.