61076

Doświadczenia Taylora polegały na badaniu procesu ładowania sypkich materiałów do wagonów Zauważył, że posługując się typowymi i jednakowymi łopatami, robotnicy jednorazowo ładowali od 2 kg (koks) do 17 kg (rudy żelaza), w zależności od ciężaru właściwego przerzucanego materiału. Starał się ustalić taki ciężar jednej porcji materiału, aby uzyskać optymalną wydajność pracy. Po długotrwałych eksperymentach z łopatami o różnej pojemności (17,15,13,12,10,9 kg) dowiódł, że robotnicy uzyskiwali najwyższą wydajność pracy posługując się łopatą o pojemności 10 kg. Na tej podstawie zdecydował się wprowadzić 15 typów łopat pozwalających na nabieranie każdorazowo 10 kg (wzależności od przesypywanego materiału).

Porównanie pracy robotnika pracującego wg tradycyjnego systemu z pracą robotnika pracującego nową metodą, wskazywały na wyraźny wzrost wydajności pracy. Robotnik, który nie wykonywał normy wydajności (48 ton), tracił zazwyczaj pracę na rzecz robotników efektywniejszych. Sprzeciw i lęk robotników miał złagodzić system zróżnicowanych stawek akordowych dla różnego rodzaju robót. Zwolnienia robotników zwiększały opór wobec idei Taylora. W1912 roku po masowych protestach robotniczych, Taylor został zmuszony do złożenia wyjaśnień przed Kongresem USA, aby objaśnić istotę nowej metody i przeciwstawić się krytyce prowadzonej przez związki zawodowe, robotników i osoby publiczne.

System naukowego zarządzania wg Taylora miał prowadzić do zwiększania wydajności i efektywności siły roboczej i składał się z 4 kroków.

wprov wydaj idee s Równ systet

1.Naukowe opracowanie każdego ełem en tu pracy na danym słano\Msku w miejsce

praktykowanych metod typu .mniej więcej*

-ZTTTrBfnrTri-rrcrT

egał

met<

ości

/vegc

nten

akto'

Z Naukowy dobór pracownkowi szkolenie ich oraz doskonalenie do wykonywania prac

3. Nadzorowanie praoowników by mieć Wy\ pewnoSć, źe będą stosować się do przypisanych im metod wykonywania pracy

mes yma aniu e był i byle

vana jarvu piz.guWieńgivTu uauyiyjiieyiF

kvzro$

Dl;

4. Współdziałanie kadry kierowniczej z robotnikami w wykonywaniu zadań celem ikwidacji napięć i konfliktów

jonal

mocfc

kierowania przedsiębiorstwem przez menedżera*- właściciela na zasaifeie liniowo podporządkowanych mu pracowników. Wyróżnił w swym systemie ośmiu kierowników - mistrzów biura organizacji podzielonych na dwie grupy. Taylorowska koncepcja naukowej organizacji zdobyła sobie poczesne miejsce w naukach o organizacji i zarządzaniu. Koncepcję tę rozwijali jego przyjaciele i kontynuatorzy (Gant, Emerson, Gilbertowie i inni), a także przedstawiciele rozwijającej się współcześnie szkoły neoklasycznej.

Duży rozgłos i uznanie jako współtwórca nauki organizacji zdobył Henry L. Gantt, współpracownik i asystent Taylora. Jego główną zasługą było opracowanie:

a) motywacyjnego systemu płac o charakterze czasowo - premiowym, zwanym także systemem bonusowym lub dniówką zadaniową,