64049

Organizacja mechanistyczna - przypomina model biurokratyczny. Zadania są rozczłonkowane i wyspecjalizowane, są one zdefiniowane w stosunkowo sztywny sposób (może je zmienić tylko kierownictwo). Istnieje hierarchiczna struktura kontroli, władzy i komunikacji. Komunikacja odbywa się przede wszystkim pionowo między przełożonymi i podwładnymi.

Przybiera ona głównie formę poleceń wydawanych przez zwierzchników nacisk ma lojalność wobec organizacji i posłuch wobec przełożonych - to tylko niektóre cechy tej organizacji.

Organizacja organiczna - jest przeciwnością organizacji mechanicznej. Zadania są bardziej niezależne, stale dostosowywane. Przełożony nie jest uważany za osobę niezastąpioną, wszystkowiedzącą, wiedza rozłożona jest równomiernie po całej organizacji. Komunikacja odbywa się zarówno pionowo jak i poziomo - ma formę rad i informacji. Bardziej niż lojalność i posłuszeństwo cenione jest zaangażowanie w realizację celów organizacji. Formy i rodzaje struktury organizacyjnej.

Istnieją następujące cztery podstawowe kategorie:

- struktura funkcjonalna, konglomeratowa, wielobranżowa i macierzowa. Jest jeszcze struktura hybrydowa, która łączy w sobie cechy z podstawowych form.

Struktura funkcjonalna - jej członkowie grupowani są w wydziałach funkcjonalnych. Dla sprawnego funkcjonowania organizacji konieczna jest wzmożona koordynacja pomiędzy poszczególnymi działami, które muszą współpracować ze sobą. Struktura ta jest powszechna w małych firmach. Struktura konglomeratowa - organizacja o takiej strukturze składa się z szeregu nie powiązanych ze sobą jednostek. Każda jednostka ma inne zadanie do wykonania, ma swojego dyrektora odpowiadającego za jej zyski lub straty. Dyrektor taki działa niezależnie od pozostałych. Wadą takiej formy jest to, iż występują kłopoty z porównaniem i integracją działalności w przypadku dużej liczby zróżnicowanych zadań. Organizacje, które przyjęły tę formę osiągają