Umowy przewozu 9Umowa przewozu należy do kategorii umów jednostronnie handlowych, a więc jedną ze stron jest zawsze podmiot profesjonalny, przedsiębiorca, który zawiera ją w ramach prowadzonej gospodarczej działalności transportowej. Podmiotem tym jest przewoźnik. Natomiast drugą stroną umowy przewozu jest wysyłający (nadawca, frachtujący) przesyłki w przewozie towarowym lub podróżny (pasażer) w przewozie osób. W rzeczywistości, zwłaszcza w transporcie lotniczym i morskim, może mieć miejsce sytuacja, kiedy czynności przewozowe wykonuje inny podmiot niż ten, który jest przewoźnikiem umownym, czyli był stroną umowy zawartej z wysyłającym czy podróżnym. Podmiot, niebędący stroną zawartej umowy, ale wykonujący przewóz, nazywany jest przewoźnikiem faktycznym. Przewoźnik umowny ponosi odpowiedzialność za czynności przewoźnika faktycznego jak za własne. Powierzenie przewozu nie powoduje zatem powstania bezpośredniego stosunku zobowiązaniowego między przewoźnikiem faktycznym a stroną umowy przewozu, lecz między oboma przewoźnikami. W rezultacie możliwe jest powstanie między nimi roszczeń regresowych. Inną sytuacją spotykaną w transporcie jest wykonywanie przewozu przez kilku przewoźników z tej samej gałęzi transportu (przewóz sukcesywny) lub różnych (przewóz multimodalny lub kombinowany) na podstawie jednej umowy i jednego dokumentu przewozowego. Odpowiedzialność takich przewoźników jest solidarna.