W czasie burzy mózgów:
1. Posadź uczestników obok siebie, naprzeciw problemu. Warunki wymuszają psychologię. Zajęcie miejsc obok siebie może wzmocnić psychiczną postawę wspólnego zabrania się za wspólny problem. Ludzie siedzący naprzeciwko siebie mają tendencję do osobistych wypowiedzi i angażowania się w dialog lub spór. Ludzie siedzący obok siebie, na krzesłach ustawionych w półkole przed tablicą, mają tendencję do odpowiadania na problem, przedstawiony na niej.
2. Wyjaśnij reguły, łącznie z regułą zakazu krytyki. Jeżeli wszyscy uczestnicy nie znają się, to rozpocznij spotkanie przedstawieniem wszystkich po kolei, a następnie wyjaśnij reguły. Obowiązuje zakaz jakiejkolwiek krytyki.
3. Wspólna praca intelektualna prowadzi do nowych pomysłów, ponieważ myśli każdego z nas ograniczają ramy narzucone przez nasze robocze założenia. Jeżeli pomysły są zbijane, gdyż nie przemawiają do wszystkich, to podświadomym celem staje się promowanie pomysłów, których nikt nie ustrzeli. Jeśli jednak zachęca się do swobodnego myślenia, nawet gdy znajduje się ono poza sferą tego, co realne, grupa może opracować na podstawie fantastycznych pomysłów inne możliwości, bardziej realne, których nikt wcześniej nie brał pod uwagę.
4. Inne reguły, które możesz chcieć zaproponować, to nie notowanie przebiegu sesji i powstrzymanie się od przypisywania autorstwa pomysłów któremu kolwiek z uczestników.
5. Burza mózgów. Kiedy cel spotkania jest jasny, puść swobodnie wodze wyobraźni. Spróbuj przygotować długą listę pomysłów, podchodzących do problemu ze wszystkich możliwych punktów widzenia.
6. Zapisuj w całości wszystkie pomysły. Zapisywanie pomysłów na tablicy lub lepiej na dużych płachtach papieru daje grupie namacalny dowód wspólnych osiągnięć, wymusza zakaz krytyki, zmniejsza prawdopodobieństwo powtórzeń i pomaga stymulować nowe pomysły.