Triangulacia stanowi sposób wyznaczania położenia stosunkowo odległych punktów osnowy poziomej tworzących siec przylegających do siebie trójkątów. Wierzchołki trójkątów sieci triangulacyjnej są utrwalonymi w terenie punktami geodezyjnymi. Wzajemne położenie punktów tworzących sieć trójkątów określane jest na podstawie pomiaru kątów wierzchołkowych tych trójkątów i co najmniej jednego boku wyjściowego, stanowiącego tzw. baie triangulacyjna. niezbędną do nadania sieci właściwej skali.
Najważniejszą zaletą triangulacji jest oparcie konstrukcji sieci na trójkącie - najprostszej figurze geometrycznej, łatwej do wyznaczenia na podstawie trzech elementów, spośród któiych przynajmniej jeden musi być liniowy