69990

Rozprawę przerwaną prowadzi się po przerwie w dalszym ciągu, a od początku, jeżeli skład sądu uległ zmianie albo sąd uzna to za konieczne W razie przekroczenia terminu przerwy (35 dni) rozprawę uważa się za odroczoną.

Odroczyć rozprawę może tylko sąd (postanowieniem) i tylko wtedy, gdy zarządzenie przerwy me byłoby wystarczające (np. jeżeli świadek, którego przesłuchanie jest konieczne, powraca do kraju dopiero za 6 tygodni) — art. 404

§i

Według art. 404 § 2 rozprawę odroczoną prowadzi się w nowym terminie od początku. Sąd może wyjątkowo prowadzić rozprawę odroczoną w dalszym ciągu — chyba że skład sądu uległ zmianie.

Instytucje przerwy i odroczenia rozprawy w założeniu skierowane są na dyscyplinowanie sądów, mają na celu przyspieszenie postępowań i służą realizacji (m in.) zasad bezpośredniości i prawdy materialnej Kodeks me dopuszcza w żadnej sytuacji — ani po przerwie czy odroczeniu rozprawy, ani w razie podjęcia postępowania zawieszonego — prowadzenia rozprawy w dalszym ciągu, jeżeli skład sądu uległ (jakiejkolwiek) zmianie

Koncentracja procesowa, traktowana jako skupienie materiału dowodowego na rozprawie, spełnia swoje zadanie wówczas, gdy materiał ten przeprowadzany jest w zgodzie z dyrektywą bezpośredniości i przed tym składem orzekającym, który następnie wydaje orzeczenie. Zmiana składu sądu przekreśla obowiązywanie zasady bezpośredniości, powodując dalej idące konsekwencje, niż np. przekroczenie najbardziej odległego terminu przerwy. Tutaj nie można już mówić o większym lub mniejszym zatarciu w pamięci sędziów przebiegu rozprawy, trzeba uznać, że nowy skład sądu (lub nowy sędzia czy ławnik przy częściowej zmianie) nie ma żadnego odbicia w pamięci przebiegu rozprawy, gdyż me brał w niej udziału.

Racjonalnie pojmowane potrzeby praktyki i zapobieganie przewlekłości postępowań w razie zmiany składu sądzącego (np z powodu niespodziewanej dłuższej choroby członka składu sądzącego) zabezpiecza inne, tradycyjne już, rozwiązanie ustawowe. Do rozpraw, które według przewidywań trwać będą czas dłuższy (np kilka miesięcy), prezes sądu może powołać jednego lub dwóch sędziów dodatkowych (art. 47 § 1 i 2 u.s.p.) oraz jednego lub dwóch ławników dodatkowych (art. 171 § 1 i 2 u.s.p ), obecnych przez cały czas trwania rozprawy. Wejście w toku rozprawy do składu orzekającego dodatkowego sędziego lub ławnika na miejsce ustępującego sędziego lub ławnika nie oznacza zmiany składu sądu w rozumieniu art. 402 § 2 lub art. 404 § 2 i 3.