komun izmu zwrot ten odwołuje się zgodnie z zasadami demokratycznego państwa prawnego i respektowanymi przez nie wolnościami człowieka do powszechnie uznanych w kulturze naszego społeczeństwa wartości;
* 2 ograniczenia dot. zakresu zasad współżycia społecznego:
—* odnoszą się one jedynie do postępowania jednych osób wobec innych, a nie dot przeżywanych postaw, które nie mają doniosłości prawnej, jeśli nie są motywem działań ludzkich; —* zasady współżycia społecznego będące zarazem obowiązującymi normami prawnymi
rozważa się jako normy prawne;
- wg niektórych normy obyczajowe wchodzą w zakres zasad współżycia społecznego obok norm moralnych —* krytyka dlategD, że normy moralne mają uzasadnienie aksjologiczne, a normy obyczajowe ma|ą uzasadnienie w nawyku społecznym, który me może regulować stosunków cywilnoprawnych, jeśli nie zostanie jednocześnie uznany da „dobry” —* szerokie ujęcie zasad współżycia społecznego mogłoby prowadzić do kostnienia stosunków społecznych;
Problem nazwy (jak w prawie konstytucyjnym);
nadanie większej elastyczności, dzięki uwzględnieniu zmieniających się układów stosunków społecznych oraz szczególnych cech charakterystycznych stanu faktycznego;
zasady współżycia społecznego są pojęciem nieostrym, konkretyzowanym przez sędziów w procesie orzekania, przy czym istnieje postulat, by sąd powołując się na zasady współżycia społecznego |asno formułować normę moralną, jaką ma na względzie, by ułatwić kontrolę judykatury SN;
- do orzeczeń wydanych w poprzednim ustroju należy podejść selektywnie, ale nie należy generalnie odrzucać tego dorobku judykatury, gdyż zapadły wtedy orzeczenia odwołujące się do nadal cenionych wartości i norm moralnych;
- w gospodarce wolnorynkowej szczególnie istotne są: wzajemne zaufanie, życzliwość, uczciwość i służebność w działalności gospodarczej (zwracał na to uwagę już Adam Smith);
- obowiązują na mocy przepisów prawnych, które do nich się odwołują i w ten sposób wpływają na ocenę stanu faktycznego dokonywaną w toku stosowania prawa;
Zakres zastosowania
- zakres stosowania zasad współżycia społecznego jest określony w przepisach prawnych, w
szczególności występują one w rolach:
* jako element służący7 do elastycznego doprecyzowania treści poszczególnych instytucji prawa cywilnego (np. art. 140, 233, 287, 298 kc) lub konkretnych stosunków prawnych (np. art. 56, 354
kc);
* przy7 kwalifikowaniu pewnych zdarzeń kreujących stosunki cywilnoprawne —* albo przepis wyraźnie powołuje się na te zasady (np. atŁ 411, 428, 431 $ 2, 446 § 2, 826 § 2, 827 kc; art. 144 kro) albo powinny być brane pod uwagę też przy precyzowaniu innych pojęć prawnych, np. pojęcia „wina” atŁ 415 kc;
* przy wykładni oświadczeń wroli (art. 65 § 1 kc);
* jako instrument zapobiegający powstawaniu konsekwencji prawnych, które ze względu na szczegóbty kontekst sytuacyjny budziłyby powszechną dezaprobatę moralną i naruszałyby spójność aksjologiczną porządku prawnego (np. art. 5. 58 § 2, ale też 93, 94. 411 pkt 2, art. 754,
902,1008 kc);
- dot. osób fizycznych i prawnych;
V. Rola orzecznictwa
- z zasady demokratycznego państwa prawa i trójpodziału władz wykluczone jest przejmowanie przez sądy roli prawotwórczej, ale orzecznictwo przez swą działalność interpretacyjną, a zwłaszcza lnfetencyjną (wnioskowanie z norm o normach) oraz przez uznawanie zwyczajów wpływa na konkretyzację treści norm prawnych (pośrednie źródło prawa);