Kwalifikacja pojęć prawnych:
Istotą kwalifikacji jest rozwiązanie wątpliwości jakie wynikają z jakiegoś stanu faktycznego, co do tego, jakimi należy się kierować zasadami przy określaniu treści tych pojęć prawnych wtedy, gdy istnieje różnica między treścią nadawaną im przez normy kolizyjne państwa sądu a tą, którą im zakreśla obce prawo np definicja dziedziczenia. Kwalifikacja pojęć prawnych ma zatem rozwiązywać problem kolizji pojęć.
Źródła powstania problematyki kwalifikacji pojęć prawnych
- tym samym pojęciom w różnych systemach prawnych przypisuje się
różne znaczenia
np. nasciturus, przedawnienie - inne znaczenie w różnych systemach;
- występowanie instytucji nieznanych dla innych systemów: zaręczyny, pojęcie konsumenta i jego ochrona;
- odmienna ocena prawna na tle poszczególnych systemów prawnych tych samych zdarzeń i ich skutków.
Istnieją 3 metody rozwiązywania kwalifikacji:
1) teoria właściwości lex fori - koncepcja dominująca; wyjaśnienie pojęć prawnych według treści, jaką nadaje pojęciu system prawny obowiązujący w siedzibie władzy orzekającej;
2) teoria właściwości lex cciuscie - pojęcia zawarte w normach kolizyjnych należy określać według tej treści, jaką jej nadaje prawo właściwe dla danej sprawy; metoda kwalifikacji dwustopniowej: przed znalezieniem łącznika - lex fori (tzw. kwalifikacja wstępna), po znalezieniu - lex causae (tzw. kwalifikacja wtórna);
3) metoda porównawcza - E. Rabel; normy kolizyjne należy traktować jako normy ponadnarodowe, uniwersalne. Element porównawczy wyznacza własne znaczenie słów i terminów (ale brak jest siatki pojęciowej). W literaturze bywa rozbijana na: teorię autonomiczną oraz kwalifikację funkcjonalną.