gospodarstwa rolnego, odpowiedzialność nabywcy gospodarstwa nie ma charakteru nieograniczonego. Nabywca ponosi odpowiedzialność ograniczoną do wartości nabytego gospodarstwa rolnego, ale całym swoim majątkiem (a nie tylko nabytym gospodarstwem rolnym). Jest to odpowiedzialność pro viribus patrimonii. Rozwiązanie to jest odmienne od stosowanego w kodeksie zobowiązali, gdzie odpowiedzialność nabywcy była ograniczona do nabytego majątku (cum viribus patrimonii). Wartość nabytego ustala się według stanu z chwili nabycia, a według cen z chwili zaspokojenia wierzycieli. Może to mieć ważkie znaczenie ekonomiczne, jeśli zwrócimy uwagę na to, że ustawodawca nie określa metod wyceny gospodarstwa rolnego.
Przepis wprowadza domniemanie prawne, że nabywca w chwili nabycia wiedział, że z prowadzeniem gospodarstwa związane jest niezaspokojone zobowiązanie i że jeżeli o tym nie wiedział, to mógł się dowiedzieć, przy dochowaniu należytej staranności. Wierzyciel nie ma obowiązku przeprowadzenia dowodu. Ma hi więc miejsce ochrona nabywcy gospodarstwa rolnego, który mimo dochowania należytej staranności, nie powziął informacji o długach. W takim pizypadku nie będzie za nie odpowiadał Instytucja ta służy ochronie wierzycieli i jest realizowana poza skargą pauliańską (art 527 i n. k.c.).
W związku z tym, że art 55J k.c. odnosi się tylko do pochodnego nabycia gospodarstwa rolnego, nie będzie miał zastosowania do nabycia gospodarstwa rolnego w drodze:
- zasiedzenia,
-egzekucji,
- nabycia własności nieruchomości, której ktoś się zrzekł,
- rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych,
- dziedziczenia.
- art. 1028 k.c. (osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku, ale nie będąca spadkobiercą),
- w przypadku, gdy rozporządzono prawem należącym do spadku na rzecz osoby trzeciej, która to nabyła prawo lub została zwolniona z zobowiązania, chyba że działała w zlej wierze.
Jak już wspomniano, ustawowe przystąpienie do długu będzie dotyczyło następujących sytuacji: umowy sptzedaży, darowizny (dotyczy raczej mniejszych gospodarstw), zamiany (rzadko, występuje tylko w określonych regionach), wniesienia gospodarstwa rolnego lub jego części jako aportu
Szczególne przypadki ustawowego przystąpienia do długu regulują przepisy:
- art. 32-34 k.s.h
- art. 114 i art. 116 w zw. z art 119 k.s.h
Ustawodawca wprowadza zasadę ustawowego przystąpienia do długu zbywcy przez nabywcę gospodarstwa rolnego wówczas, gdy przedmiotem zbycia jest zarówno gospodarstwo uprzednio nabyte w obrocie inter vivos, jak i gospodarstwo nabyte w wyniku działu spadku, czy też gospodarstwo nabyte w ramach nabycia spadku.