Opluta miejscowa i uzdrowiskowa
Nazywana niekiedy klimatyczną, podobnie jak oplata targowa wbrew swojej nazwie stanowi swoisty podatek W doktrynie przyjmuje się, że jest to podatek typu konsumpcyjnego.
Podmioty: osoby fizyczne
Przed miotem jest pobyt czasowy dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach
- o korzystnych warunkach klimatycznych, walorach krajobrazowych oraz warunkach umożliwiających pobyt w celach skorzystania z klimatu bądź krajobrazu (miejscowa)
- o statusie uzdrowiska (uzdrowiskowa)
Podstawa obliczania: czas przebywania w dniach
Stawki: ustawa przyjęła górną stawkę kwotową za dzień, rzeczywistą stawkę dzienną uchwala natomiast rada gminy Do jej kompetencji należy także ustalenie zasad ustalania, poboru i terminu płatności oraz zarządzenie poboru opłaty w drodze inkasa W roli inkasenta występują najczęściej właściciele ośrodków wypoczynkowych, pensjonatów, hoteli, kwater prywatnych
Zwolnienia: Nie pobiera się opłaty od
- pod warunkiem wzajemności - od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz osób z nimi zrównanych
- od osób przebywających w szpitalach
- od osób niewidomych i ich przewodników
- od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych
- od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.
Od osób, od których pobierana jest oplata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej.
Rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe