stabilizację osadu zwykle określa się jako 38% obniżki suchej masy organicznej i zależy on od temperatury. Czas len wydłuża się znacznie dla procesów prowadzonych w OKF, co często wymaga wielu lat. Ważna jest także zawartość patogenów. Amerykańskie wymogi mówią o dopuszczeniu 1 jaja robaków na 4 g s.m. osadu. W wariatkach polskich jaja Ascaris (glista ludzka) giną dopiero po 3-4 latach magazynowania OKF. Ilość i częstotliwość doprowadzania osadu musi być zgodna z instrukcją obsługi. Zależy to od temperatury fermentacji i wielkości oczyszczalni. W fermentacji psychrofilowej dopuszcza się jedno- lub kilkakrotne zasilanie w ciągu doby. Przy fermentacji mezofilowej można doprowadzać nie rzadziej niż 6 razy w ciągu doby, zaś podczas fermentacji termofilowej częstotliwość zasilania osadem jest wyższa. Intensywność mieszania zawartości komór fermentacyjnych zależy od temperatur)' fermentacji (wyższa T - intensywność mieszania większa). Do mieszania osadu w komorach filtracyjnych stosuje się:
pompy wirowe, micszaczc mechaniczne zewnętrzne lub wewnętrzne, sprężony gaz fermentacyjny.
W prawidłowo przebiegającej fermentacji odczyn cieczy nadosadowej jest obojętny i wynosi od pH=7 do pH=7.2. przy równoczesnej zawartości kwasów lotnych od 100 do 500 mg/1 i zasadowości nie mniejszej od 500 mg CaC03/l. Zawartość kwasów lotnych wyrażonych jako kwas octowy nie powinna przekraczać wartości 2000 mg/1. Znaczne obniżenie pH niestety oznacza załamanie procesu, co dla eksploatatora oznacza alarm. Dobrym wskaźnikiem oceny praw idłowego przebiegu procesu fermentacji jest wartość stosunku kwasów lotnych (KL) do zasadowości (Z), który musi być stabilny.
Alarmujący poziom KI7Z wynosi 0,3. Powyżej tej wartości należy podjąć działania korekcyjne (neutralizacja osadu w komorze za pomocą zasad lub soli: Ca(OH)2. Na2C03. NaOH lub NH40H. Czynniki te należy wprowadzać sukcesywnie (rozciągnięte w czasie) z powodu wiązania rozpuszczonego C02..
Temperatura jest istotnym parametrem procesu fermentacji.