Ocena funkcjonowania ESW (europejski system walutowy)
• Ten system zaczął funkcjonować od 13 maja 1979 r. a więc wówczas gdy wciąż było wysoka inflacja. Przy czym była ona istotnie zróżnicowana pomiędzy krajami ponieważ nie wszystkie banki centralne rygorystycznie stawiały cel inflacyjny w swojej polityce. Niektóre kraje ciągle stymulowały wzrost PKB, za pomocą niższych stóp procentowych i wyższej podaży pieniądza i wówczas stopa inflacji była wyższa. Natomiast RFN, Austria, Belgia, Holandia, prowadziły skuteczniejszą politykę antyinflacyjną, ale zwłaszcza RFN poprzez otrzymywanie wyższych stóp procentowych i mniejszej podaży pieniądza.
• W początkowych latach funkcjonowanie ESW system nie był stabilny i przeprowadzono liczne dostosowania kursowe. Francja i RFN nie mogły dojść do zgody w spawie polityki pieniężnej. EFN referowała politykę restrykcyjną czyli antyinflacyjną wysokich stóp procentowych, a Francja politykę stymulowania wzrostu gosp, poprzez oddziaływanie na wzrost popytu za pomocą podaży pieniądza. Ostatecznie zwyciężyła polityka RFN u na przełomie lat 19982-83 ESW stał się systemem stabilnym i w kolejnych latach prawie nie było już dostosowań kursowych a ponadto po roku 1985 coraz większe znaczenie miała koordynacja stóp procentowych irstalanych przez banki centralne krajów członkowskich.
• Podsumowując integracja walutowa w latach 1979/84 była dużym osiągnięciem w EWG ponieważ stworzono własny system stabilności walutowej. Jego podstawą był ESW z tych osiągnięć można wymienić opanowanie inflacji i ustabilizowanie kursów walutowych ale przede wszystkim ESW stworzył możliwość kontynuacji integracji walutowej w kierunku unii gosp i walutowej i w krótsze b na początku II połowy lat 80 okazało się to niezwykle ważne.
? Czy europejski system walutowy odbierany był tylko pozytywie?
Nie do końca gdyż nie wszystkie kraje były zadowolone z dominującej pozycji RFN. Bo marka stanowiła 1/3 koszyka ECW a bundes bank (bank centralny RFN) prowadził politykę pieniężną wyznaczał zdecydowanie walkę z inflacją a pozostałe kraje musiały się do tej polityki dostosować. ESW często nazywane było strefą marki co irytowało inne kraje zwłaszcza Francję. A zatem to asymetria ESW stanowiła problem, dominacja RFN była trudna do zaakceptowania zwłaszcza przez Francję.