Podstawowym kryterium jakościowym jest kwasowość mięsa. Jej znaczenie jako wskaźnika przydaniości technologicznej wynika z wpływu pH na:
♦ mikrostrukturę mięsa
♦ rozwój mikroflory
♦ rozkład gnilny
♦ aktywność układu enzymatycznego (proces autolitycznych zmian poubojowych)
♦ cechy sensoryczne
♦ przydatność przerobową
Kwasowość mięsa wpływa ściśle na pozostałe kryteria fizykochemiczne i sensoryczne mięsa, a mianowicie na wodochłonność i barwę mięsa. Wskutek oddziaływania układów buforowych wkrótce po uboju mięso ma odczyn lekko zasadowy lub obojęmy. Następnie na skutek zachodzących w mięsie procesów biochemicznych staje się kwaśny.
Koticowy odczyn po ustaniu glikolizy- często w 24 godziny po uboju- równy jest wartości 5.3-5,6 i nie zmienia się przez dłuższy czas po uboju.
W procesie poubojowego zakwaszenia się mięsa mogą występować różne odchylenia. W szczególnych okolicznościach wieprzowina ulega tak silnemu zakwaszeniu, że smiktura mięsa staje się wodnista.
Giarakterystyczną i najbardziej dającą się zaobserwować cechą biochemiczną mięsa wodnistego (PSE1 iest występująca z dużą szybkością glikoliza poubojowa i gwałtowny spadek pH mięsa, który powoduje, że ma ono:
-> bardzo jasna barwę (blada, szaro-biaława lub szaro-żółtawa barwa)
miękką konsystencję i podatność na przebijanie przy ucisku -> następuje duży wyciek soku- znaczna wodnistość (słabe wiązanie wody i łatwość jej wyciekania)
Powszechnie stosowana metodą wykrywania mięsa wodnistego jest pomiar pH po 45 minutach od uboju, a wartość zmierzoną określa się jako pH i (albo pHKX Wartość pHs uwarunkowała jest czynnikami genetycznymi i środowiskowymi. Najniższą wartością pHi charakteryzuje się mięso świń rasy:
♦ Pietrain
♦ Laidrace duńska
♦ Poland-China
Niskie pHi może być spowodowaie:
♦ Niewłaściwym żywieniem
♦ Złymi warunkami chowu
♦ Brakiem ruchu w czasie tuczu świii
♦ Słabą odpornością zwierząt na wysoką temperaturę otoczenia
♦ Nieodpowiednimi warunkami traisportu zwierząt
Porównywalność wyników pHi wy maga ustalenia miejsca pomiaru, ponieważ inny jest odczyn mięsa w różnych częściach mszy i mięśniach, a nawet w różnych odcinkach tego samego mięśnia.
Najczęściej próby do analiz pobierane są z mięśnia najdłuższego lub z mięśni szynki jako najcenniejszych partii tuszy.
W wyniku przeprowadzonych badań w zakresie oceny jakości mięsa podkreśla się diagnostyczną wartość wskaźnika pHi we wczesnym rozpoznawaniu symptomów wodnistości mięsa.
W Polsce obowiązują następujące normy dla pHi:
♦ Mięso o wodnistej strukturze charakteryzuje się pHi poniżej 6,0
♦ Mięso częściowo wodniste ma pHt w granicach 6.0-6.3
♦ Mięso poprawnej jakości ma pHi powyżej 6,3