Samoocena
Samoakceptacja
1. Zawyżona samoocena powoduje przypisywanie sobie większych możliwości niż się faktycznie posiada, co w konsekwencji prowadzi do podejmowania zadań przerastających własne możliwości.
2. Zaniżona samoocena zniża parametry wiedzy u siebie. Osoba z zaniżoną samooceną przyjmuje postawę nieustannej rezygnacji. Ciągle popełnia błąd , stawiając się ciągle na Niższej pozycji.
1. Poziom samoakceptacji zależy od rozbieżności między tzw. JA REALNYM (które odp. na pytanie kim jesteś?), a JA IDEALNE(odp. na pytanie kim chce być)
2 Jeśli pomiędzy JA REALNYM a JA IDEALNYM istnieją zbyt duża przepaść człowiek posiada krańcowo niski poziom samoakceptacji.
• Osobowość rozwija się w trakcie życia jednostki. Istnieją jedynie wrodzone zadatki anatomiczno - fizjologiczne wpływające na dalszy rozwój.
• Po osiągnięciu odpowiedniego stopnia rozwoju, pełni funkcję centralnego systemu integracyjnego.
• To co człowiek robi i jak robi zależy od osobowości, ale również od predyspozycji.
psychofizyczny.
Stopień przygotowania do wykonywania zadania.
Temperament, dynamika w zachowaniach.
Sprawność operacji Umysłowych.
• Człowiek od urodzenia nawiązuje kontakty ze środowiskiem społecznym, co wpływa w decydujący sposób na kształtowanie się osobowości.
• Poznaje świat, rozwija swoje zdolności i zainteresowania , kształtuje potrzeby i postawy wchodząc ze środowiskiem w aktywny kontakt. Aktywność ta ma istotny i ukierunkowany wpływ na rozwój osobowości. Ściśle związana jest z tym procesem także aktywność struktur poznawczych człowieka.