75718

Hormony peptydowe i białkowe

Wytwarzane przede wszystkim przez przysadkę, podwzgórze, łożysko, przytarczyce, komórki a i P wysepek Langerhansa.

Związanie niektórych hormonów nadaje receptorowi aktywność kinazy białkowej. Nosi to nazwę receptora katalitycznego. Związanie takiego hormonu prowadzi do fosforylacji receptora oraz niektórych białek wewnątrzkomórkowych. Większość hormonów białkowych z wyjątkiem T3 i T₄ działa na komórkę docelową poprzez receptor błonowy, współdziałający z enzymami cyklazą adenyłanową lub fosfolipazą C oraz białkiem G. wysyłają one sygnały do wnętrza komórki za pomocą wtórnego przekaźnika, którym może być cAMP lub cGMP, IP3, jony Ca²’ i tlenek azotu NO. W ich powstawaniu uczestniczy białko G, złożone z podjednostek a, p, Pełnią one funkcję pośrednika między błonowym kompleksem hormon - receptor a enzymami generującymi wtórne przekaźniki. cAMP, gdy do receptora związanego z białkiem G dołączy się hormon, białko składającego się z podjednostek dołącza GTP. Powoduje to oddysocjowanie podjednostki a od białka. Wiąże się on z cyklazą adenyłanową. Podjednostka a ma aktywność GTP-azową i powoduje szybką hydrolizą GTP do GDP. Uczestniczy w tym ATP, które przechodzi w cAMP. Powoduje to odłączenie GDP od podjednostki, która asocjuje z dimerem py. inaktywuje to białko G i jego powrót do postaci spoczynkowej. Odłącza się wtedy hormon od receptora. Gdy w cytoplazmie obecny jest cAMP komórka jest niewrażliwa na działanie hormonu. Poprzez cAMP działają: adrenalina, noradrenalina, glukagon, kalcytonina, parathormon, wazopresyna, TSH, melanotropina, ACTH i LH, gonadotropina kosmówkowa,

FSH.